De zeven wereldwonderen

Alle 7 wereldwonderen lagen binnen het rijk van Alexander de Grote. Makers van de diverse lijsten plachtten te beweren dat dit de meest bijzondere bouwwerken "van de hele wereld" waren, maar voor hen was de "hele wereld" veel kleiner dan zij hedentendage voor ons is. Feitelijk was uitsluitend het gebied rondom de Middellandse Zee het gebied wat zij zagen als de wereld (de aarde was voor hen plat en aan de randen was alleen maar water).
De 7 wereldwonderen onderscheidden zich van andere oude bouwwerken door hun pracht en praal en de schijnbaar onmogelijke gedachte dat ze door mensenhanden (zeker uit die tijd) zijn gemaakt. Kostbare metalen en gesteenten werden gebruikt en de meest vooraanstaande kunstenaars werden aan het werk gezet. Het hele bouwproces duurde over het algemeen vele tientallen jaren.
Op de piramide na hebben de bouwwerken de tand des tijds niet doorstaan; natuurrampen en vandalisme zijn daar de grootste oorzaken van. Omdat zij symbolen van macht waren van grote leiders uit het verleden, waren ze eveneens het ultieme doelwit voor hun vijanden en zodra het gebied werd heroverd, moest alle pracht en praal het natuurlijk meteen ontgelden. Zo werd bijvoorbeeld de neus van de sfinx (niet 1 van de 7 wereldwonderen) afgeslagen en werden alle kostbaarheden direct weggeroofd.

De eerste lijst van de 7 wereldwonderen was ongeveer in de tweede eeuw samengesteld. Het oudste geschrift dat iets vermeldt over bijzondere bouwwerken en andere bijzonderheden op aarde is de geschiedenis (Historiae) van Herodotos, geschreven in 440 v.C. Herodotos beschreef drie bouwwerken te Samos die alledrie naar zijn idee, het begin zouden kunnen zijn van een lijst van wereldwonderen, nl.: de tempel van Hera, het tunnelaquaduct en de havendam. De definitieve lijst hebben deze drie bouwwerken echter nooit gehaald. Tientallen jaren later schreven andere Griekse geschiedschrijvers ook over deze wereldwonderen. Callimachos van Cyrene (305 - 240 v.C.), schreef: "een verzameling van wonderen over de gehele wereld". Het boek zelf is nooit gevonden, waarschijnlijk is het vernietigd tezamen met de bibliotheek van Alexandrië.
De oudst bekende lijst van de 7 wereldwonderen kennen we van Antipatros van Sidon (ongeveer 2e eeuw v.C.), als een soort reisgids door de oudheid. Oorspronkelijk stonden hiertussen ook de stadsmuren van Babylon, maar in de 6e eeuw zijn deze vervangen door de vuurtoren van Alexandrië, door Gregorius van Tours.

In de tijd vóór de 6e eeuw heeft de lijst een groot aantal veranderingen ondergaan, gelukkig hebben de Arabieren nog geschriften teruggevonden waardoor er een restauratie kon plaatsvinden van de uiteindelijke lijst die door Philon in de 3e eeuw v.C. ook werd opgetekend.
De laatste lijst is gemaakt in de Middeleeuwen, de Nederlandse kunstenaar Maerten van Heemskerck (1498 - 1574) heeft er ook nog afbeeldingen bij gemaakt. Pas in de renaissance en barokperiode werd de lijst erkend als officieel.

1: De tempel van Artemis
Een prachtige tempel te Efeze (Turkije)

2: De colossus van Rhodos
Een reusachtig beeld nabij de haven (Griekenland)

3: Het mausoleum te Halikarnassos
De graftombe van koning Mausollos (Griekenland)

4: De faros van Alexandrië
De vuurtoren die de schepen naar de haven leidde (Egypte)

5: De grote pyramide te Gizèh
De majestueuze pyramide van Cheops

6: De hangende tuinen van Babylon
Aangelegd door Nebukadnezar in het huidige Irak

7: Het beeld van Zeus
Op Olympus, op het vaste land van Griekenland, staan nog resten van de tempel