Gedetailleerde informatie (ca)

Caesar (Gaius Julius) (100 - 44 v.C.)

Sloot in 60 v.C. het eerste driemanschap met Pompejus en Crassus. Was veldheer en staatsman. Onderwierp Gallia, Spanje en Egypte. Trok met zijn leger de grensrivier tussen zijn provincie en Italia over wat de tweede burgeroorlog veroorzaakte. Na zijn daden (nog als veldheer in Gallia) beval hij zich uitvoerig schriftelijk aan in Rome, waarop hij terstond werd verguisd, vanwege zijn kritiek op de wijze waarop Gallië werd beheerst. Was echter vastbesloten en trok daarop brutaal met zijn leger ten strijde tegen Rome, alwaar hij na twee maanden alle touwtjes in handen had en hem langzamerhand alle ambten werden verleend tot hij alleenheerser was. Voerde vele hervormingen door en ontplooide talrijke wetenschappelijke en publicistische activiteiten. Zijn bekendste uitspraak was: veni vidi vici (hij kwam, hij zag, hij overwon). Werd door Senatoren o.l.v. Cassius en Brutus vermoord.

Calais (en Zetes)

Geveleugelde zonen van Boreas en Oreithyia. Volgens overlevering bevrijdden ze hun zuster Cleopatra, die door Phineas was opgesloten. Volgens Apollonius van Rhodos verlosten ze Phineas van de harpijen. Ze werden door Herakles gedood bij het eiland Tenos omdat ze de Argonauten zouden hebben aangespoord zonder Herakles verder te varen, toen hij ging zoeken naar Hylas. Calais stichtte de stad Cales in Campania.

Caligula (Latijn voor: soldatenlaarsje) (12 - 41 a.D.)

Romeins keizer van 37 - 41 a.D. Werd na de dood van Tiberius tot keizer uitgeroepen. Aanvankelijk voerde hij een wijs beleid, maar na een ernstige ziekte sloeg dat geheel om naar de verkeerde kant: liet bijv. in Rome een tempel bouwen voor Isis (Egyptische godin), had een verhouding met zijn zuster Drusilla en eiste dat men hem goddelijke eer bewees. Voerde verder zware belastingverhogingen door en ondernam onbetekenende krijgstochten tegen Germanen in Gallië en later Brittannië. Werd door de officier van lijfwacht: Cassius Chaerea vermoord.

Callimachos van Cyrene (Latijn: Callimachus) (310 - 235 v.C.)

Grieks dichter uit de Hellenistische periode.

Cambyses

Koning van Perzië van 529 tot 521 v.C., zoon en opvolger van Cyrus de grote. Bij zijn machtsovername doodt hij zijn broer Smerdis teneinde volledige alleenheerschappij te verkrijgen. Hij viel Egypte binnen en versloeg in 525 Psamtik bij Pelusium en nam Memfis in. Zijn verdere plannen om Afrika te veroveren mislukten en thuis was er een bedrieger die beweerde Smerdis te zijn, die door opstanden Cambyses het leven zuur maakte. Waarschijnlijk pleegde Cambyses zelfmoord. Darius (I) volgde hem op.

Campi Flegri

Campi Flegri: een Italiaanse supervulkaan onder Napels. De laatste tijd begint deze weer te rommelen en er wordt naarstig onderzoek gedaan naar de activiteit. Een uitbarsting zou verwoestend kunnen zijn, zeker de helft van Italië zou vernietigd kunnen worden. De meeste mensen zijn zich bewust van de vulkaan Vesuvius, weinigen beseffen dat de Campi Flegri mogelijk veel gevaarlijker is en miljoenen mensen zouden kunnen omkomen bij een uitbarsting.

Capitolijn

De Capitolijnse heuvel is een van de twee momenteel niet-bevolkte heuvels van de Zeven Heuvels van Rome, samen met de Palatijn. Het was het geografische en ceremoniële centrum van het oude Rome, de plaats van hun belangrijkste tempel, de Tempel van Jupiter. Deze tempel torende uit boven het Forum Romanum. De heuvel en de tempel van Jupiter werden symbolen van Rome, de Caput Mundi (hoofdstad van de wereld). In de oudheid was de Capitolijnse heuvel een natuurlijk fort, met aan alle kanten rotswanden en twee toppen. De noordelijke kam, waar nu de kerk van Santa Maria in Aracoeli staat, was de iets hogere kam, en werd de Arx (citadel) genoemd en bevatte de tempel van Juno. De zuidelijke top, waar nu het Palazzo dei Conservatori en Palazzo Caffarelli (het deel van het Capitolijnse Museum dat het verst van het Victor Emmanuel-monument ligt) staan, werd het Capitolium genoemd en bevatte de Tempel van Jupiter. Dit uiteinde van de heuvel was vanaf een zeer vroege periode exclusief gereserveerd voor religieuze doeleinden en werd het centrum van de staatscultus en de bestemming van de militaire triomftochten van Rome. Het zadelvormige dal tussen de twee toppen werd het asiel genoemd, een gebied waar, volgens de legende, Romulus een heiligdom had uitgeroepen om buitenlandse vluchtelingen aan te trekken en de bevolking van Rome te vergroten. Sinds die oude tijden zijn de randen van de heuvel zachter geworden en als gevolg van ontwikkeling kijkt de heuvel tegenwoordig voornamelijk naar het westen naar de Via del Teatro di Marcello, in plaats van naar het oosten in de richting van het Forum Romanum zoals het deed in de oudheid. De randen van de heuvel waren zo steil dat ze in de oudheid werden gebruikt voor executies. Het noordelijke deel van de oostelijke rand bevatte de Gemonische trappen en het zuidelijke deel van de oostelijke rand heeft de Tarpeï rots.
Het huidige Piazza del Campidoglio is ontworpen door Michelangelo in 1536-1546 en uiteindelijk voltooid in de 17e eeuw, met uitzondering van de bestrating die in de 20e eeuw werd voltooid door Mussolini in overeenstemming met het ontwerp van Michelangelo. De stervormige straatstenen op de Campidoglio, eveneens ontworpen door Michelangelo, vormen 1 van de symbolen van Rome. Het schijnbare ovaal van de straatstenen op de Campidoglio is eivormig om de trapeziumvormige ruimte te balanceren die wordt afgebakend door de gebouwen die het plein omringen.

Capitooltempel

Tempel op het Capitolijn, de belangrijkste heuvel van Rome. Sinds de 6e eeuw v.C. werd hier de tempel van Jupiter Optimus Maximus, Juno en Minerva gebouwd, de belangrijkste tempel van Rome. De tempel is oorspronkelijk Etruskisch, en aanvankelijk gebouwd met hout en leem. De tempel brandde in 83 voor Christus af, maar de Romeinen bouwden hem weer op, ditmaal met marmeren zuilen. De tempel brandde in totaal drie keer af en werd door keizer Domitianus (81-96) op prachtige wijze hersteld, mooier dan hij ooit is geweest.

Capys

Koning van Dardanië in de tijd van de Ilias en de Aeneës. Zoon van Assaracus en Hieromneme (dochter van Simeois de riviergodin) en vader van Anchises met zijn vrouw Themiste (zijn nicht: zus van Laomedon en dochter van Ilus en Eurydice) en Eriopis. Capys was tevens grootvader van Aeneus en van hem wordt gedacht dat hij de stichter van Capua is.

Castalische bron

De Castalische bron wordt gevonden dicht bij het Orakel van delfi. In de oudheid geloofde men dat deze bron zuiverend water had, waardoor het de zielen kon reinigen van de bezoekers van de populaire tempel van Apollo, die op slechts 500 meter afstand ligt. De bron zelf bevond zich tussen twee rotsen, de Phaedriades, en volgens de mythe is dit de plaats waar god Apollo de draak Python doodde die Apollo's moeder martelde toen ze zwanger was.
De bezoekers van het orakel van delfi en de deelnemers aan de Pythische Spelen wasten zich eerst voordat ze de heilige plaats betraden. Deze bron, waarvan word aangenomen dat deze ouder is dan de tempel van Apollo, had aanvankelijk zeven stralen die uit leeuwenkoppen kwamen, maar er zijn er vandaag nog maar twee over. Het is voorzien van ee met marmer bekleed bassin met banken aan de zijkanten.
De Castalische bron is vandaag niet toegankelijk, tenzij via een moeilijk klimmend pad dat ongeveer een uur lopen is. Er zijn de afgelopen jaren inspanningen geleverd om dit pad schoon te maken en gemakkelijk toegankelijk te maken voor bezoekers.

Castor

Een figuur uit de Griekse mythologie en tweelingbroer van Pollux (Polydeuces). Tevens 1 van de twee sterren die het sterrenbeeld Tweelingen vormt. Zoon van Zeus en de sterfelijke Leda van Sparta. Castor en zijn broer zijn geboren uit eieren nadat Zeus Leda als zwaan had bezocht. Omdat Leda sterfelijk was, was Castor dat ook. Castor was een krachtig soldaat en groot atleet en paardenmenner. Hij deed mee aan vele spelen en won ook vaak. Door andere athleten werd hij als een god geëerd. Zowel Castor als Pollux maakten deel uit van het schip van Jason onder de noemer de Argonauten die op zoek gingen naar het Gulden Vlies. Toen Castor en Pollux terugkeerden van deze queeste, raakten ze betrokken bij een gevecht tussen jonge mannen, Castor kwam hierbij jammerlijk om. Zeus die Pollux onsterfelijk wilde maken liet zich door deze zelfde omhalen om dat ook met Castor te doen, nadien leefden ze in Hades als overleden sterfelijken (Dioscuri).

Catalaanse velden (de slag om)

Rome werd in het jaar 410 hevig aangevallen door de Goten, maar het bleef de officiële hoofdstad van het Romeinse Rijk. Tijdens de 440-450 kwam er een nieuwe vijand naar voren om uit te dagen wat er nog over was van het rijk. Die rivaal was Attila (406-453), leider van de Hunnen, een volk uit Centraal-Azië dat elke stam vanaf hun thuisland tot aan Europa had verslagen. Attila was van plan het Romeinse rijk te vernietigen. Ontmoedigd door de sterke muren rondom Constantinopel keerde hij zich in 451 tegen Gallië (het huidige Frankrijk).
Heel Romeins Europa beefde wanneer Attila's naam werd genoemd. De wreedheid van zijn krijgers was legendarisch. Attila en zijn horde krijgers, naar schatting tussen de honderd en driehonderdduizend, staken de rivier de Rijn over en begonnen veel van de steden in het oosten van Gallië te plunderen.
Twee leiders kwamen naar voren om tegen de Hunnen te vechten. Flavius ​​​​Aetius, generaal van de Romeinen en Theodoric I, koning van de Visigoten.
Het Romeinse en Visigotische leger ontmoette de Hunnen bij Chalons, ongeveer 28 kilometer ten noorden van Troyes, in het huidige Frankrijk. De omvang van het geallieerde leger is niet bekend, maar het was waarschijnlijk groter dan dat van de Hunnen. Attila opende de strijd en stuurde zijn beste mannen rechtstreeks naar het midden van de vijandelijke linie. De Hunnen scheurden door het centrum en keerden zich toen naar de rechtervleugel van de rivalen, die werd gevormd door de Visigoten. Attila was dicht bij de overwinning, maar de linkervleugel van het gemengde leger, bestaande uit Romeinse soldaten, hield stand. Toen de Gotische cavalerie een tegenaanval lanceerde, volgde een felle man tegen man-strijd, waarbij de soldaten aan beide zijden verhinderd werden om bevelen van hun superieuren op te volgen.
In deze communicatie-puinhoop deden de Romeinen en Visigoten het veel beter dan de Hunnen, en Attila werd uiteindelijk gedwongen om zich terug te trekken, er wordt beweerd dat ca. 300.000 soldaten in de strijd omkwamen. Theodoric sneuvelde tijdens het gevecht en Aetius consolideerde zijn overwinning onvoldoende, waardoor Attila het volgende jaar vrij was om Europa opnieuw te bedreigen. Hoewel de Slag bij Chalons geen volledige overwinning betekende voor de Romeinen en de Visigoten, zorgde het ervoor dat de Romeinse beschaving in Europa bleef voortbestaan.
De nederlaag zorgde er echter wél voor dat de Hunnen hun plannen veranderden en Italië binnenvielen in 452, profiterend van de kwetsbaarheid van het halfdode Romeinse rijk. Een jaar later zou Attila sterven.

Çatal Hüyük

Één van de oudste steden, zo niet de oudste, ter wereld. Gesticht in het neolithicum, ca. 8000 v.C. in het oude rijk Anatolië (Turkije), bij de huidige plaats Cumra, ten oosten van de rivier Casambra. Moet voor haar tijd een grote stad zijn geweest, gebouwd op twee heuvels met de rivier er tussendoor. De huizen werden in een kring aan elkaar vast gebouwd met een centraal plein in het midden, bij uitbreidingen werd de ring vergroot of er werden ringen toegevoegd, maar altijd alles binnen een gesloten muur, zonder ramen naar de buitenzijde toe. De huizen waren via het dak en een deur toegankelijk, soms alleen via het dak, men vermoedt dat de bewoners ladders gebruikten, die ingetrokken konden worden, wat veiliger was tegen wilde dieren en mogelijk makkelijker om de gezinnen te beschermen. Voor wandversieringen werd heel veel gebruik gemaakt van rode verf, maar heel opvallend was dat heel veel woningen en vertrekken versierd waren met geschilderde afbeeldingen, de oudste schilderingen die we kennen van deze stijlvolle soort, slechts voorafgegaan door de schilderingen in grotten van verder terug in de (oer)tijd.. Aan het einde van de vijftiger jaren ontdekt en tussen 1961 en 1965 opgegraven door James Mellaart. Vanaf 1993 tot heden zijn weer opgravingen gaande onder leiding van Dr Ian Hodder van de "faculty of Archaeology, Cambridge University". De opgravingen worden geschat tot ongeveer 2020 te duren. Als u bij wilt blijven: dan kunt u hier de officiële opgravingssite bekijken (Engels).
 

Sociale (en andere) dingen: