Gedetailleerde informatie (ph)
Phemonoe
In de Griekse mythologie was Phemonoe een Griekse dichteres van de ante-Homerische periode. Volgens zeggen was ze de dochter van Apollo en diens eerste priesteres/sibille in zijn heiligdom te Delfi (óf de dochter van Apollo's mogelijke zoon Delphus). Gezegd wordt ook dat ze de uitvinder is van de hexameter, een poëtische stijl die veel gebruikt werd. In sommige studies wordt zij toegeschreven aan de uitdrukking "Ken uzelf", te zien op een inscriptie bij de ingang van de tempel van Apollo in Delfi.Sommige schrijvers plaatsten haar op Delos in plaats van Delfi en Servius identificeert haar met de Sibille. Het aan haar toeschrijven van de hexameter gebeurde niet overal, Pausanias bijvoorbeeld, noemt haar de eerste die het gebruikt, maar in een andere passage citeert hij een hexameter-distichon die werd toegeschreven aan de Pleiades en dateert uit een periode van vóór Phemonoe. De hexameter-tradities werden verzameld door Fabricius. Er waren gedichten die onder de naam "Phemonoe" geschreven waren, evenals oude religieuze gedichten die werden toegeschreven aan Orpheus, Musaeus en de andere mythologische Barden. Van Melampus bijvoorbeeld, zijn citaten van haar in zijn boek "Peri Palmon Mantike" opgenomen en Plinius citeerde haar eveneens, uit een werk van haar getiteld "Orneosophium" (voorspellingen doen aan de hand van de vlucht van vogels of de ingewanden, het gedrag enz.).
Philippos II
- Philippos II kon worden beschouwd als de persoon die het Macedonische Koninkrijk tot een stabiele grote militaire en politieke macht hervormde. Hij was de jongste zoon van de Macedonische koning Amyntas III en Euridiki. Zijn broers waren Alexandros II en Perdikkas III. In 368 v.C. gaf zijn broer Alexandros II (die Amyntas op de troon was opgevolgd) Philippos, samen met 49 andere Macedonische soldaten, als gijzelaars aan Thebe. Toen Perdikkas III koning van Macedonië werd, werd Philippos bevrijd, keerde terug naar Macedonië en kreeg een deel van het Koninkrijk onder zijn beheer. Na Perdikkas' dood in 359 v.C. volgde Philippos hem op als tijdelijke koning, totdat zijn neef Amyntas (zoon van Perdikkas) volwassen zou worden. Toen Philippos II koning werd, verkeerde het Macedonische Koninkrijk in een crisis. Vanuit het noorden waren de Paeones, de Thraciërs en de Illyriërs een constante bedreiging, terwijl andere aansprekers op de troon (Pausanias, Argaios en Archeleas met zijn broers Arridaios en Menelaos) het land in een burgeroorlog brachten. Philippos had ondanks zijn leeftijd (slechts 23 jaar oud) de nodige ervaring om vastberaden de problemen aan te pakken. Tijdens zijn gevangenschap in Thebe ontmoette hij Pelopidas en Epaminondas en werd hij bewonderaar van de Thebaanse legerstructuur, tactiek en denkwijzen. Ten eerste elimineerde hij de aanspraakmakers op de troon door Archeleas te doden, en door het omkopen van Pausanias' Thracische leger. Toen kocht hij de Paeones om zodat ze hem met rust zouden laten. Toen hij sloot hij een deal met Argaios. Philippos probeerde de Atheense alliantie te breken. Argaios werd verslagen bij Methoni en gaf zich over. Vervolgens pakte hij Paeones met de Illyriërs aan die hij versloeg. Daarna breidde hij zijn gezag uit over Epirus en Thessalië en hechtte Amphipolis aan zijn Koninkrijk, versloeg de Thracische stammen en breidde zijn Koninkrijk uit tot voorbij de Strymonas rivier tot aan de rivier Nestos en stichtte de stad Philippoi. Dat alles gebeurde voor 356 v.C. Na deze periode kreeg hij de kans om zich te mengen met Zuid-Griekenland. Hij viel Thessalië binnen en annexeerde de regio. In 349 v.C. viel hij het land van de Koino van Chalkideon binnen en vernietigde het, dit was het begin van de Macedonische vloot-ontwikkeling. Daarna versloeg hij Amphissa in 338 v.C. Onder aanvoering van Demosthenes vormden Athene, Megara, Korinthos, Eboia, Achaia, Fokida en later Thebe een alliantie tegen Philippos, met financiering van de Perzen! In 338 v.C. versloeg hij die alliantie in de slag bij Chaeronea met de hulp van zijn zoon Alexandros III, die het Thebaanse leger uitschakelde. Philippos plaatste Macedonische bewakers bij Kadmeia, Acrokorinthos en Chalkida en belastte de Atheners met zeer strenge voorwaarden. Philippos was nu in staat om Griekenland te herorganiseren. Op zijn voorstel werd een Griekse Federatie (Korinthische Alliantie) opgericht met deelname van de Griekse stadstaten. Philippos tekende een vredesverdrag met elke andere Griekse staat. Volgens de voorwaarden van de overeenkomst, zou Philippos zou de leider van het Bondgenootschap zijn en zijn bondgenoten zouden hem helpen met hun legers. Oorlogen tussen de Griekse staten waren verboden.
- In de herfst van 337 v.C. kondigde Philippos zijn besluit aan om een Panhelleense expeditie tegen Perzië uit te vaardigen om de Perzen te straffen voor de heiligschennis die Xerxis had uitgevoerd bij de Griekse tempels 145 jaar eerder. Dat voorstel werd graag aanvaard door de Grieken. Het eerste doel zou de bevrijding van de gevangen Grieken uit Klein-Azië zijn en hij zond 10000 soldaten die de Griekse steden van Troje tot de Maiandros rivier bevrijdden in 336 v.C. Helaas werd Philippos vermoord in augustus 336 v.C. door Pausanias tijdens het huwelijk van zijn dochter Kleopatra met de koning van Molossoi Alexandros en kon hij zijn plannen zelf niet meer afmaken. Wat we weten van Philippos wten we voornamelijk door vijandelijke bronnen zoals die van de Atheense redenaar Demosthenes, bepaalde kennis hebben we dankzij Theopombos van Chios, die in zijn Philippics zegt: Philippos was een militair genie en een zeer slim politicus. Wat hem het meest kenmerkte was zijn geduld de beste tijd af te wachten om zijn doel te bereiken. Hij introduceerde nieuwe wapens en tactieken aan het Macedonische leger. De meest bekende van deze wapens is de sarissa, een speer van 5-7m lang.Hij was de eerste die alle Grieken verenigde. Alexandros (Alexander de Grote, zoon van Philippos II) zou zonder de daden van zijn vader nooit zo ver zijn gekomen als hij uiteindelijk gedaan heeft. Philippos organiseerde Alexanders sterke leger en gaf hem de best mogelijke opleiding.
Philoctetes
Beroemd en berucht grieks boogschutter, speelt een cruciale rol in de Trojaanse oorlog door het doden van Paris met 1 van zijn pijlen. Zoon van Poeas, hield de boog en pijlen van Heracles als zijn wapentuig na het aansteken van diens brandstapel. Aanvankelijk, toen hij onderweg was naar Troje, werd hij door een slang gebeten op het eiland Lemnos, zijn kameraden lieten hem voor dood achter en Philoctetes was zó boos dat hij zweerde niet meer tegen Troje te zullen strijden (zie de parallellen met het verhaal van Achilles die ook weigerde). Nadat een orakel voorspelde dat Troje alleen maar ingenomen kon worden met behulp van de boog en pijlen van Heracles gingen zowel Odysseus en Diomedes of Neoptolemus op zoek naar Philoctetes om hem te overreden tóch ten strijde te trekken. Ze wisten erin te slagen en Philoctetes reisde met hen mee af richting Troje, alwaar zijn wonde genas en hij uiteindelijk Paris doodde wat de weg vrij maakte voor de val van Troje. Na de overwinning reisde Philoctetes af naar Zuid-Italië om een kolonie te stichten waar hij uiteindelijk in een veldslag later overleed.De beroemde Griekse schrijver Sophocles noteerde dit verhaal in zijn gelijknamige boek "Philoctetes".
Philon van Byzantium (ca. 280 - 220 v.C.)
Weinig werk is van hem bekend. Wordt genoemd door Viruvius (Romein: 1e eeuw v.C.), Heron van Alexandrië en Eutocius. Delen van een belangrijk werk van hem zijn bewaard dat mechanica behandelde, hij beschreef hierin o.a. de door Ctesibius uitgevonden katapult en maakte reizen naar Rhodos en Alexandrië om katapults te bestuderen en te beschrijven, mogelijk was hij ook militair raadgever in zijn tijd. Beweerd wordt dat hij een lijst maakte van de 7 wereldwonderen, dit wordt tevens sterk in twijfel getrokken: men vermoedt dat iemand anders het heeft geschreven na zijn dood die zich uitgaf voor Philon, om zo sneller bekendheid te verkrijgen over zijn werk.Philon van Alexandrië (Latijn: Philo) (ca. 20 v.C. - 50 a.D.)
Joods wijsgeer. Probeerde een synthese te bereiken van Grieks en Joods denken (O.T. met Hellenistische conceptie). Uitgaande van het Griekse denken verklaarde hij Oudtestamentische geschriften, als zodanig had hij grote invloed op de opkomst van het christelijke denken. Het orthodoxe jodendom maakte zich hiervan los.Phineas
Zoon van Agenor. Regeerde over Salmydessus in Thracië. Hij bezat de gave te kunnen voorspellen, dit was hem door Apollo geschonken. Hij had zijn eerste vrouw Cleopatra, dochter van Boreas en Orithyia, gevangen laten zetten. Van haar had hij 2 zonen: Orythius en Crambis. Nadien trouwde hij met Idaea, dochter van Dardanus, bij wie hij eveneens twee zonen kreeg: Thynus en Mariandynus. Zijn tweede vrouw stookte hem op om de zonen uit zijn eerste huwelijk blind te maken en hij deed dat. Zeus werd hierom zó boos, dat hij Phineas ook voor de keus stelde: dood of blind, Phineas koos voor het laatste. (Volgens andere overleveringen was de reden van zijn blindheid anders, als straf van Zeus vanwege voorspellingen over de toekomst die hij gedaan had tegen stervelingen en weer andere overleveringen zeggen dat hij door Boreas blind gemaakt is).Het beste kennen we hem van de harpijen, de goden hadden die naar zijn land gestuurd vanwege de wreedheid jegens zijn eerste zonen. Elke keer als Phineas een maaltijd wilde nuttigen kwamen de harpijen, namen een deel van zijn eten weg en maakten de rest van de maaltijd oneetbaar. Toen de Argonauten aan land kwamen troffen ze de man in erbarmelijke omstandigheden aan. Hij beloofde hen de weg te zullen wijzen als zij hem konden verlossen van de harpijen. De Argonauten legden een ruim banket aan en toen de harpijen verschenen werden deze aangevallen door Zetes en Calais, broers van Cleopatra die uitgerust waren met vleugels. Eerder was een voorspelling gedaan dat deze zonen van Boreas de harpijen zouden wegjagen, maar dat als zij daar niet in zouden slagen, zij zélf zouden sterven. Op hun vlucht viel 1 van de harpijen in de Tigris, die later daardoor ook wel Harpys genoemd werd. De andere harpij bereikte de Echinaden (tegenwoordig Oxeia, klein Ionisch eiland aan de noordzijde van de straat van Patras) en was zó vermoeid dat hij geen kwaad meer kon aanrichten. Beide harpijen mochten blijven leven op voorwaarde dat ze de koning verder met rust zouden laten, daar gingen de harpijen mee akkoord. Phineas wees de Argonauten de weg en waarschuwde hen in het bijzonder voor de Symplegaden.
Diverse andere overleveringen zeggen dat Phineas gedood werd en zijn zonen de troon overnamen, er zijn ook verhalen dat de zonen niet blind waren maar verbrand. We lezen elders dat Phineas door de harpijen is meegenomen. Volgens een aantal overleveringen kregen de zonen hun zicht weer terug van de zonen van Boreas of van Aesclepius.
Phocys / Phokys / Fokida
Het oude Phokis was ca. 1600 km2 groot. Door de Parnassus bergrug wordt het geografisch gezien in tweeën gedeeld. In vroeger tijden was Phokis geen commercieel centrum, daarom ontstonden toen ook geen grote steden in het gebied. Gedurende de Perzische invasie van 480 v.C. voegde Phocis zich bij de Griekse defensie, echter, hun militaire optreden was niet benijdenswaardig: ze verloren Thermopylae en bij de slag om Plataea werden ze door de Perzen overrompeld. Een veldtocht tegen Sparta ging verloren waardoor de Spartanen hun hoofdstad konden bezetten en in een veldslag tegen Delfi moesten ze eveneens tegen de Spartanen het onderspit delven, maar niet lang daarna konden ze, met behulp van Athene, Delfi weer heroveren, later weer echter verloor de eenheid met Athene aan kracht en moesten beiden in de Spartanen hun meerderen erkennen. In de 4e eeuw werd Phokis voortdurend door Boeotië het leven zuur gemaakt, echter na aansluiting met Sparta konden ze behoorlijk weerstand bieden, doch moest ook deze alliantie uiteindelijk hun meerdere erkennen in het in macht groeiende Thebe. De Phociërs namen later deel aan de intocht van Epaminondas in de Peloponnesos. In 356 v.C., onder leiding van hun capabele generaals "Philomelus" en "Onomarchus", namen de Phociërs Delfi in en gebruikten ze de aldaar verworven rijkdommen voor het inhuren van een leger, waarmee ze veldtochten tegen de Boeotiërs en de Thessaliërs ondernamen en, alhoewel uit hun eigen gebied verdreven door Filippos van Macedonië, konden ze zich tóch vele jaren handhaven, totdat de financiële bronnen uitgeput raakten en ze onder bevel van diezelfde Filippos kwamen te staan. In 339 v.C. begonnen de Phociërs met het herbouwen van hun steden en in het jaar daarop trokken ze tegen hun overheerser ten strijde bij Chaeronea. In 323 v.C. streden ze tegen Antipatros en in 279 v.C. hielpen ze bij de verdediging van Thermopylae tegen de Galliërs. Nadien werd van Phokis niet veel meer vernomen en gedurende de 3e eeuw v.C. werd het deel van het Macedonische rijk. Tijdens de Romeinse tijd horen we nog van Phokis tot aan Trajanus, daarna verdwijnt het voorgoed van het historische toneel.Phoebe
Phoebe komt op verschillende manieren voor in Griekse mythologie, steeds als een ander. Zo kennen we achtereenvolgens:Phoenicië (Fenicië) (Grieks: Foinikia, Foinix > purper) (Hebreeuws: K'na'an > purperland)
Oud rijk, bewoond door de Phoeniciërs (Kanaänieten). In de negende eeuw v.C. kregen zij van de Grieken de naam Phoeniciërs. Zij leefden aan de oostelijke kusten van de Middellandse Zee aan de voet van het gebergte in Libanon. Het rijk was geen eenheid, de steden hadden een eigen bestuur. De belangrijke steden waren Tyrus (het huidige Sur in Libanon), dat al in 1400 v.C. tot grote bloei was gekomen en Sidon (het huidige Saida in Libanon) dat eveneens al in 1400 v.C. tot grote bloei was gekomen. Vanaf het tweede millennium v.C. werden de Phoeniciërs destijds Sidoniërs genoemd. Er werd handel gedreven in purperveren van wollen weefsels, aromatische stoffen, metalen, edelgesteenten en hout van de Libanon. Verondersteld wordt dat de Phoeniciërs het glasblazen hebben uitgevonden. De Phoeniciërs stichtten diverse koloniën waaronder Carthago. In 571 werd het rijk veroverd door Nebukadnezar II. Waarschijnlijk waren de Phoeniciërs de oorsprong van het half-ideografische, half-fonetische spijkerschrift, dat bij hen uitgroeide tot een zuiver klanktekenschrift of letterschrift, bestaande uit een alfabet van 22 letters. Hun taal behoorde tot de Kanaänitische groep der semitische talen, het is slechts bekend uit inscripties (ca. 1000 v.C.) en vormt de basis van alle west-semitische alfabetten, waardoor het tevens de oorsprong vormt van het Europese, Mongolische en Indische schrift.Phorcys / Phorkys / Phorkis
1: In de Griekse mythologie was Phorkys een oer-zeegod, zoon van Pontus en Gaea. Uit meerdere overleveringen lezen we dat hij diverse vrouwen als echtgenote heeft gehad: Hecate, Crataeis, Lamia en Ceto. De meeste van zijn kinderen waren afzichtelijke monsters bekend als de Phorcydes, behalve de Hesperides. Verder kennen we hem eveneens als vader van de Graeae, de Gorgonen, Scylla en Ladon (de draak die de gouden appels van de Hesperides bewaakte).2: Volgens Varro was Phorkys koning van Corsica en Sardinië, die, verslagen door koning Atlas, nadat hij verdronk, werd vereerd als zeegod.
Phraätes II
Zoon van Mithridates I (veroveraar van Babylonië), koning der Parthen van 138-127 v.C. Werd in 130 door Antiochus VII aangevallen, doch kon standhouden. Werd verder eveneens aangevallen door de Scythen (de Tochari van Bactrië), die eveneens Antiochus terzijde stonden bij zijn pogingen het Partische rijk te overwinnen. Werd uiteindelijk door de Scytische stam der Saken gedood.Phrixus
Ook wel Phrixos genoemd. Zoon van Athamas (oom van Jason van de Argonauten). Phrixus' moeder was Nephele (godin van de wolken), zijn zuster heette Helle. Ino, de tweede vrouw van Athamas had een hekel aan diens kinderen en overreedde hem ze te offeren. Maar vlak voordat dat plaatsvond bracht Nephele een gouden ram ten tonele waarop Jason en zijn zus Helle er vandoor gingen. Helle viel op een gegeven moment er af en verdronk in de golven, de plek waar zij verdronken is kreeg daardoor de naam "Hellespont". Phrixus kwam veilig aan de overkant van de Euxine (Zwarte Zee) in het gebied Colchis aan land. Hij offerde daar het gouden ram en hing zijn vlies (huid) op in de grot van Ares, bewaakt door een draak die nooit sliep.Phyleus
Phyleus was de oudste zoon van koning Augias en de broer van Epicaste, Agamede, Agasthenes en Eurytus. In zijn jeugd steunde hij Herakles in plaats van zijn vader in de kwestie van de stallen van Augias en werd verbannen. Tijdens zijn ballingschap was hij in staat een kolonie Epeanen naar het eiland Dulichium te leiden. Jaren later keerde hij terug naar Elis en doodde zijn vader met de hulp van Herakles. Hij verbande zijn broers Agasthenes en Eurytus, en Herakles gaf hem het koninkrijk van Elis.Timandra, de vrouw van koning Echemus van Arcadië, schonk hem zijn zoon Meges.
Hij leidde het contingent van Dulichium naar de Trojaanse oorlog en voerde het bevel over enkele van zijn troepen naast Meges. Na zijn terugkeer naar Elis hoorde hij het nieuws dat zijn zoon was omgekomen in een scheepswrak voor de kust van Euboea.
Na Phyleus' dood door onbekende oorzaak werd zijn broer Agasthenes de nieuwe koning van Elis.
