Gedetailleerde informatie (ti)

Tiglatpileser / Tiglath-Pileser I

Koning van Assyrië in het oude Mesopotamië aan het einde van het tweede millennium v.C. Na een periode van Assyrische zwakte van ongeveer 85 jaar wist Tiglatpileser het rijk te herstellen nadat de zeevolken hun strijd waren begonnen tegen de Hittieten en zij de Egyptenaren uit de regio verdreven. Tiglatpileser maakte handig gebruik van de situatie en veroverde een groot gebied vanaf het Zagros-gebergte tot aan de Middellandse-Zee en van Noord-Babylonië tot Urartu. Tiglatpileser wordt gezien als de bedenker van de wrede Assyrische gevechtshandelingen, massa-executies en massale deportaties van overwonnen volken welke karakteristiek werd voor de Assyrische wijze van oorlogvoering.

Tiglatpileser / Tiglath-Pileser III

Koning van Assyrië van 745-725 v.C. Stichter van het groot-Assyrisch wereldrijk. Wordt soms verondersteld de vader van Sargon II te zijn. Zette een administratief stelsel op en veroverde Syrië en Palestinië. Annexeerde eveneens het Babylonische koninkrijk en verenigde de gebieden tot één groot land. Veranderde zijn naam van Pulu (Pul) in Tiglatpileser III. Was een intelligent heerser die vele hervormingen doorvoerde, zowel op administratief en militair,alsook op politiek gebied. Maakte gebruik van een staand leger (vast militair personeel). Voerde eveneens veldtochten in het oosten tegen stammen in het gebied van Medië, en in het noorden tegen Sardur II van Ararat, beiden met succes. Sloeg de Judeërs neer en deporteerde de bewoners naar verre gebieden binnen zijn rijk. Veroverde verder de koninkrijken: Samaria, Ammon, Moab, Edom, Shiba/Sheba en Teima. Veroverde Babylon geheel pas in 729 v.C., bouwde paleizen in Nineveh en Kalah en stierf in 725 v.C.

Tigris

Rivier in Voor-Azië, (Mesopotamië). Het stroomgebied ligt grotendeels in Irak. Wordt grotendeels gevormd door twee bronrivieren: de Dicle Nehri en Tigris Boehtan Soeyoe. Verenigt zich bij Basra met de Eufraat en wordt dan de Sjatt-el-Arab. Lengte: 1950 km.

Timotheus (ca. 450 - 357 v.C.)

Grieks beeldhouwer uit Athene. Werkte mee aan het Mausoleum te Halikarnassos. Blijkens enkele inscripties werkte hij eveneens mee aan de tempel van Asklepios te Epidauros (Argos). Maakte acoteria (decoratieve figuren, geplaatst boven het fronton (driehoekig of segmentvormig, door lijsten omsloten vlak dat een gevel bekroont)) voor deze tempel.

Titanen

In de Griekse mythologie (uit overleveringen van Hesiodus), waren de Titanen een groep goden (reuzen), kinderen van Gaea en Uranus, die tegen of met Zeus (zoon van één der Titanen: Cronus)en de Olympische goden, Typhoeus/Typhus en Ophion/Ophioneus streden om de macht (sommige van hen stonden nl. tegen hem op; rebelleerden tegen hun vader), nadien werden ze door hun vader Uranus in de afgrond (Tartaros) geworpen en opgesloten in het binnenste van de aarde. Uranus stelde aanvankelijk Cronus aan als heerser, die samen met zijn zuster en vrouw Rhea de positie van zijn vader later bedreigde en hem zelfs ontmande (castreerde), maar Cronus werd op zijn beurt door zijn zoon Zeus onttroond, waarna sommige van de Titanen Cronus' kant kozen en de anderen de kant van Zeus. Uiteindelijk werden de tegenstanders van Zeus verslagen en opgesloten. Deze tegenstanders vertegenwoordigen de "kwade" kant van de natuurkrachten, de overwinnaars staan voor recht en orde. We kennen in totaal 12 Titanen en Titaniden (vrouwelijke Titanen), de mannelijke waren: Oceanus/Okeanos, Coeus/Koios, Crius/Kreios, Hyperion/Hyperioon, Iapetus/Iapetos en Cronus/Kronos, de vrouwelijke Titaniden waren: Thea/Theia, Rhea, Themis, Mnemosyne/Mnèmosynè, Phoebe/Phoibè and Tethys, waar Apollodorus nog Dione aan toevoegde. Er bestaat niet veel éénduidigheid over de namen en aantallen van de Titanen, dat komt omdat ook hun afstammelingen wel Titanen werden genoemd. zo zien we ook wel Atlas, Prometheus, Metis, Hekate en Leto genoemd worden als Titanen. De oude Grieken kenden verschillende gedichten over de oorlog, de "Titanenstrijd" (Titanomachie).
Uit andere overleveringen, namelijk die van Harpocration kennen we een Titanenverhaal dat helemaal niets met de oorlog tussen de goden te maken heeft, maar te doen heeft met het winterfestival van de Dionysus-cultus.

Tivoli / Tibur

Stad in Italië, 20km. van Rome, 55.000 inwoners, nabij de watervallen van de rivier: "Aniene". Volgens Gaius Julius Solinus, die Cato de oudere citeert, was de stad gesticht door Catillus de Arcadiër, zoon van Anphiaraeus, die daar aankwam na de slachting te Thebe. Samen met zijn drie zoons verdreef hij de Sicilianen en stichtte de stad Tivoli. In Etruskische tijden was Tivoli (Tibur) de orakelplaats van de Tiburtijnse sibylle. Boven de watervallen bevinden zich twee kleine tempels, gewijd aan Vesta en de sibylle. In de dichtbij gelegen bossen had Faunus een geheime groeve. Het allieerde zich met de Galliërs in 361 v.C. en verkreeg in 91 v.C. Romeinse stadsrechten. Nadien vind de bouw van vele luxe Romeinse villa's aldaar plaats, waaronder de "villa Adriana", oftewel Hadrianus' villa. De naam van de stad werd langzamerhand verbasterd van Tibur, via Tibori en Tiboli in Tivoli, maar de inwoners worden nog steeds Tiburtini genoemd en niet Tivolesi.
 

Voetnoten: