De film van de familie Maas
(Terug) naar de stamboom beginpagina
Dit wordt een korte pagina, want deze is bedoeld om uitsluitend de film van opa en oma Maas erop te zetten
Klik hier of op de afbeelding om de film te bekijken
Over Maria Diaz en Jean Baumgardt (Bongarde)
(Terug) naar de stamboom beginpagina
Maria Emanuela Robustiana Diaz kwam uit Villanueva de los Infantes, Jean werd bijgeschreven in de boeken van Tournay (Doornik).
Je zult je misschien afvragen "wat doen deze mensen in onze stamboom?". Welnu: het zijn beiden directe voorouders van mij en mijn neven en nichten, ooms en tantes en mijn oma Kitty Hoogstraten. Het gaat hier dus niet om een zijtak, maar een rechtstreekse lijn.
Dat zit zo: oma (Kitty), officieel Catharina Antonetta Hoogstraten, dochter van Cornelis Jozef Guillaume en Antonetta Johanna van Rijssen (merk je ook dat oma dus vernoemd is naar haar moeder?), is een achter- achterkleindochter van een Spaanse vrouw afkomstig uit Villanueva de los infantes (Ciudad Real, onder Madrid).
Deze bloedlijn waarmee we allemaal zijn verbonden loopt niet via oma's moeder maar via haar vader Cornelis Jozef Guillaume Hoogstraten, want hij was een zoon van Willem Hoogstraten en Maria Juliana Bongarde en dan zijn we dus heel dichtbij namelijk: Maria Juliana Bongarde, dochter en 1 van de 18 kinderen van Amand Hyacinthe Bongarde, heeft als opa van vaders' zijde Jean Baumgardt (deze naam kom ik later nog op terug) en als oma van vaders´ zijde de Spaanse Maria Manuela Robustiana Diaz en haar bloed zit dus in al onze aders, eenvoudig gezegd: zij is dus de oma van de oma van oma (Kitty).
Toen ik begon met het uitzoeken van de stamboom bleek mijn vader met name geïnteresseerd in de naam Bongarde, deze naam zou komen van een Franse barones en dus zouden we daardoor allemaal adellijk bloed in de aders hebben. Mijn vader vertelde het volgende over zijn grootvader Guillaume Hoogstraten en overgrootvader (Willem Hoogstraten x Maria Juliana Bongarde): "Mijn overgrootvader Willem, de vader van Guillaume dus, is met een Franse barones getrouwd, dus we zijn van adel, informatie van tante Julia toen zij nog leefde, vandaar waarschijnlijk zijn naam Guillaume. Mijn grootvader Hoogstraten (Guillaume) werd Cees genoemd, en was een voorvechter in de arbeiders partij van die tijd, daar is heel veel over te vertellen. Met een paar vermogende vrienden organiseerden zij ieder jaar een vakantiekamp voor de armste kinderen in Amsterdam, boeiend hè? Maar hij kon ook prachtig piano spelen, toen ik nog heel jong was ging ik graag op woensdagmiddag naar het Columbusplein waar hij een uurtje prachtige melodieen speelde van Chopin, Mozart e.d. Uiteindelijk is hij op latere leeftijd opgenomen in Den Dolder, een gekkenhuis zeg maar waar hij vermoedelijk heel eenzaam is overleden, ik heb in ieder geval mijn moeder en tantes nooit horen praten over Cees, terwijl het volgens mij een hele bijzondere man moet zijn geweest", aldus mijn vader.
Dus toen ik met de naam Bongarde aan de slag ging kwam ik er al vlug achter dat er nauwelijks iets te vinden was, maar na veel speuren vond ik een adellijke familie Bongarde uit Tourny (Noord-Frankrijk), maar ik kon geen spoor vinden van de nazaten en wat er verder met die familie is gebeurd, dus het spoor liep dood en dat is 6 jaar zo gebleven.
Maar nu ik weer actief met de stamboom bezig ben en er achter ben gekomen dat de overheden in Nederland, België en Frankrijk bijna alle oude aktes hebben ingescand en online hebben geplaatst, ben ik deze zoektocht naar de naam Bongarde weer gaan voortzetten. Ik wist al dat de vader van Maria Juliana Bongarde (oma's grootmoeder) een kind was van Amand Hyacinthe Bongarde en Anna Maria Catharina Hubertina Spierings, maar verder dan Amand kwam ik niet, ook niet na ellenlange zoektochten in geboorteregisters enz., maar ik kwam wel veelvuldig de naam Baumgardt tegen in diezelfde periode en plaats. Dus ben ik in de naam Baumgardt gedoken en wat blijkt? Amand Bongarde is helemaal geen Bongarde maar een Baumgardt en hij is niet geboren in Tourny in Noord-Frankrijk, maar in Tournay (Doornik) in België, als zoon van Jean Baumgardt en Maria Diaz. Maar hoe komt hij dan aan de naam Bongarde?
Welnu: deze mensen leefden in Franstalig België, vader Jean was beroepsmilitair, eerst in het leger van Napoleon, later in het Nederlandse leger. Meerdere kinderen van het echtpaar Jean Baumgardt en Maria Diaz zijn in de buurt van Doornik geboren en als je de naam Baumgardt met een Frans accent uitspreekt dan lijkt dat sterk op Bongarde. Toen Amand Hyacinthe werd geboren en de geboortes niet meer door de kerken maar door de gemeente werden geregistreerd (dat was een Franse wet die o.a. stelde dat iedereen een vaste achternaam moest hebben), heeft de ambtenaar van de Burgelijke Stand van Tournay (Doornik) op de geboorteakte als achternaam Bongarde geschreven, terwijl de vader Baumgardt heette (en al zijn andere kinderen ook). Maar alleen Amand Hyacinthe kreeg de naam Bongarde mee en heeft die de rest van zijn leven gehouden waardoor ook al zijn 18 kinderen deze naam kregen waaronder de grootmoeder van oma Kitty. Zie hier de geboorteakte van Amand, (vader Jean Emanuel heet eigenlijk "Baumgardt", maar de ambtenaar schrijft op: "Bongarde", waardoor de zoon Amand Hyacinthe deze naam krijgt).
Dan zijn we nu dus aanbeland bij Maria Manuela Robustiana Diaz, dochter van Manuel Juan Diaz en Maria Antonia del Olmo. Maria is geboren op 24 maart 1793 in Villanueva de los Infantes, hét dorp in de streek La Mancha waar Miguel Cervantes over schreef in zijn Roman Don Quijote de la Mancha.
Zoals ik eerder al vermeldde was Jean Baumgardt beroepsmilitair in het leger van Napoleon, hij begon zijn diensttijd in 1796 (niet helemaal zeker i.v.m. zijn leeftijd van 14 jaar op dat moment) in het Oostenrijkse leger (Keizers Cheveaux Legérs), na een krijgsgevangenschap treedt hij in dienst van het Franse leger (Noordsche Legion) in 1798 waar hij het later zal schoppen tot "maréchal de logie au 5e regiment de dragons legère". Na veldtochten in Oostenrijk, Pruissen en Spanje (waar hij van 1812 tot 1814 wederom krijgsgevangene was), werd hij vrijgelaten. In deze periode moet hij Maria hebben ontmoet (zij had al een dochter uit 1814 van iemand anders) en mee terug hebben genomen naar België, waar hij in 1815 van haar een zoon genaamd Ferdinand heeft gekregen, de eerste in een rij van 16 kinderen. Ik ben nog steeds op zoek naar de huwelijksakte van Jean en Maria en de geboorte-akte van Jean, want bij hem loopt het spoor dood. Hij heeft zelf steeds beweerd te zijn geboren in Luxemburg, dus ben ik nu alle doopaktes van alle parochiën in heel Luxemburg aan het doorspitten, maar na 17 parochiën in de stad Luxemburg te hebben gedaan heb ik niets kunnen vinden dus nu ben ik bezig met de 50+ parochiën in de rest van het land, maar volgens de laatste onderzoeken komt hij uit Mannheim en dat verandert de zaak nogal, dus binnenkort ga ik eerst speuren in Mannheim.
Maar nog even terug op Maria: zij is geboren in Villanueva de los Infantes in de streek La Mancha waar Miguel Cervantes dus zijn beroemde boek "Don Quichot" over schreef. In deze plaats staat ook een beeld van Don Quichot.
Misschien... héél misschien gaan we nog eens een keer die kant op, ergens in de toekomst, het is ca. 6 uur rijden van hier (Portugal) en wellicht zijn we eens in de gelegenheid om er een poosje tussenuit te gaan en het Iberisch schiereiland te gaan verkennen...
Maria Manuela Robustiana Diaz en Jean Daniel Emmanuel Baumgardt krijgen 16 kinderen waaronder Amand Hyacinthe Bongarde (met de "fout geïnterpreteerde" naam).
Amand trouwt in 1848 in Nederweert (Limburg/Brabant) met Anna Maria Catharina Hubertina Spierings, waarmee hij 18 kinderen krijgt.
Één van deze kinderen is Maria Juliana Bongarde. Zij trouwt in 1880 te Zeist met Willem Hoogstraten, zij krijgen minstens 4 kinderen waaronder Cornelis Jozef Guillaume Hoogstraten, geboren 1881 te Zeist.
Cornelis trouwt in 1904 te Amsterdam met Antonetta Johanna van Rijssen, zij krijgen minstens 6 kinderen waaronder oma Kitty "Catharina Antonetta" Hoogstraten.
En de rest van het verhaal is jullie allen wel bekend. Dus ook al zijn we dan geen afstammelingen van een Franse barones, het verhaal van Jean Baumgardt en Maria Emanuela Robustiana Diaz is misschien nog wel veel interessanter, zie de personen in de stamboom zelf voor nóg meer gedetailleerde informatie.
Over Anthony van der Woordt
Geboren te Vlissingen op 3 november 1769. Overleden te Amsterdam op 24 september 1794 op 24-jarige leeftijd. Meester in de rechten en veelbelovend dichter, overleed aan de gevolgen van een verwaarloosde verwonding opgedaan bij een val van een paard.
Zijn vader Jan, een koopman, had een fortuin verdiend in de slavenhandel, tot gruwel van Anthony (bleek later).
Zijn moeder heette Josina Woutersen, zij stierf in 1787, enkele maanden nadat het gezin verhuisd was naar Amsterdam. Anthony bleef hier de rest van zijn leven last van houden, zie: "Hoe zo somber, mijn geest?".
William Shakespeare: inleiding
Nb.: Je kunt alle werken van Shakespeare hier op Github in één zip-file downloaden.
- We know what we are, but know not what we may be.
- The course of true love never did run smooth.
- It is not in the stars to hold our destiny but in ourselves.
Zoon van een handschoenenmaker en handelsman. Zijn moeder was een boerendochter. Hij werd op 26 april 1564 gedoopt in Stratford upon Avon.
Gedurende zijn hele jeugd had zijn vader financieel gezien een erg zwaar bestaan, hetgezin had het niet breed.
Shakespeare zelf kon, dankzij de goede scholing die zijn vader tóch voor hem wist te regelen, zelf wél heel succesvol worden, ook financieel gezien maakte hij het goed.
De mooiste teksten en gedichten
Deze pagina is een lange, maar overzichtelijke inhoudsopgave van alle teksten en poëzie op deze website.
De gehele verzameling is een bloemlezing van de mooiste produceersels van bekende en minder bekende dichters, maar stuk voor stuk zijn het prachtige werken.
Klik hieronder op "...meer" om de inhoudsopgave te zien gesorteerd op achternaam van de dichter.
Je kunt alle werken van Shakespeare hier op Github in één zip-file downloaden.
Marc groet 's morgens de Dingen
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag
Daa-ag vis
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn
Iemand stelt de vraag
1
Het was een geweldig feest
er stierven drie mensen
een van ouderdom
een door alcohol
een omdat hij vocht met de slang
Ghequetst ben ic van binnen,
Doorwondt mijn hert so seer,
Van uwer ganscher minnen
Ghequetst so lanc so meer.
Waer ic mi wend, waer ic mi keer,
Ic en can gherusten dach noch nachte;
Waer ic mi wend, waer ic mi keer,
Ghi sijt alleen in mijn ghedachte.
Egidiuslied
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Nu bestu in den troon verheven
Claerre dan der zonnen scijn
Alle vruecht es di ghegheven
Liefde
Ze liggen op elkaar, schurft op eczeem
Je hoort de schilfers knappen, roos stuift op
Hun schedels glimmen als een diadeem
Ze liefkoost teder zijn gezwollen krop
Zijn pink verdwijnt in een abces van bloed
Zij kronkelt, uit haar mond springt slijm. Een blaas
ontploft, zijn krop wordt blauwer, hij vat moed
Hij rolt haar op haar rug: hij is de baas
Dan gaan zijn sleetse lendenen tekeer
Het is een machtig knarsen, het gesop
van kwijl in etter kent geen einde meer
Zij kotst: Gods wonder in een notedop
Dien avond en die rooze
'k Heb menig menig uur bij u
gesleten en genoten,
en nooit en heeft een uur met u
me een enklen stond verdroten.
'k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken,
en, lijk een bie, met u, met u,
er honing uit gedronken;
Aan het werk
Ik kijk mijn zoon.
Hij slaapt, ik schrik
en zie: daar ligt mijn vader.
Ik vraag hen wie ik wezen wil
en of ik die al nader.
Zij zwijgen dat ik verder moet.
Ik kus zijn halsslagader:
Barbara, klopt zij, Barbara.
(zijn mond geurt nog naar tandpasta)
Aan het werk dus, aan het werk!
De slagen der stomheid
zien te verslaan
door kakelend op
mijn handen te staan.
Laura
Zo, gelijk in de lent’
vaak, in ‘t schoonste der lent’,
ons de jeugdige morgen
met een’ vriendlijken lagch begroet;
en het zagte gelaat
der ontloken natuur
den verrezenen landman
een’ bekoorlijken dag voorspelt
Wat suft ghy Amsterdam om ‘t onghewoon verbreden
Van ‘s Avontstarren glans? of waendyt ‘s Hemels stem,
Die ‘t onderworpen Aerdtrijck dreycht met nieuwicheden?
Soo placht: maer dese reys regeert het aerdtrijck hem.
‘T is, dat de Star gelockt door ‘t minnelijck vergaeren
Van twee gelieven, die sy wijsen comt te bedt,
Nauw wachtende’ op haer dienst in d’ wre te verclaren,
Meer als gemeene toorts in ‘t helder Westen sett.
Hoewel t verstant
Geensins de Minne vliet,
Gemenen brant
Becoort mijn sinnen niet,
Geen bosgodin
Oft Nimph ontstack mijn vlam,
Maer een Godin
Die wt den hemel quam.
Leitsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeucht,
Vermogen oogen schoon in hemels vuyr ontsteken
Als ghij u vensters luickt soo sietmen mij ontbreken
Mijns levens onderhout, een teder soete vreucht:
Want ghij besluit daerin een saligende deucht
Vriendlijcke vrolijckheit; de Min met al sijn treken,
Jock, Lach, Bevallijckheit daerinne sijn geweken
En wat ter werelt is van wellust en geneucht.
Natuire die daer schijnt in droeve damp begraven,
Doort missen van u glans, betreurt haer rijckste gaven,
Die gh’ altesaem besluit in plaets soo nau bepaelt,
Doch nau en is sij niet, gelijck het schijnt van buiten,
Maer wijt en woest genoech om alles in te sluiten,
Daer sich mijn wufte siel soo ver in heeft verdwaelt.
D.M.V.S.
Chariclea.
Galathea siet den dach comt aen. T.
Galathea
Neen mijn lief wilt noch wat marren
T sijn de starren,
Neen mijn lief wilt noch wat marren t is de maen. T.
Demophoön, hoewel de zon
Demophoön
Hoewel de zon
Tsint hij ontfing sijn stralen
Noijt vrouw bescheen
Die swaerder reen
Had op haer lejt te malen,
Als ick helaes
U Phyllis dwaes,
Nochtans mijn hart vol wanen
Te weten haeckt
Wat dat ghij maeckt
Dewijl jck baed’ in tranen.
Emblema
Als Ariadne sat en deed’ haer droeve clachten,
Over het wreet vertreck van Theseus diese siet,
Dat met sijn schip en volck meinedich van haer vliet,
Die in vergeldings plaets haer trouwe min belachten
Sij dorsten nae de Doot mistroostich van gedachten,
Dat haer, de geen, die sij behouden had, verriet.
Een Godt haer edel Deucht niet onvergolden liet,
Troost wt den hemel quam wa’en sijse minst verwachten.
Want Bachus die haer sach soo schoon en soo bedroeft,
Door medelijden Mins beginsel heeft geproeft,
Die door haer claere deucht gevoet wert in sijn sinnen.
Hij coos haer tot sijn vrouw en als Godin verhief,
Om beter, sij verloor, een vals en tijtlijck Lief,
En creech een die haer mint, en eeuwich sal beminnen.
Emblema. Geschildert int boeck van S.L.W.
Julietta.
Elck prijs sijn lief waer hijse gis,
Sijn luck ick niet benije,
Die ick bemin geboren is
Tot s’werelts heerschappije.
Mijn geest van een gemeen verstant
Hem niet en laet becooren,
De gene die mijn harte brant
T’is een princes gebooren,
Sang
Klaere, wat heeft ‘er uw hartje verlept
dat het verdriet in vroolijckheidt schept,
en altijd eeven beneepen verdort,
gelijck een bloempje, dat dauwetje schort ?
Mooghje niet gaen te kust en te keur ?
Krielt het van vrijers niet om uw deur ?
En doeje niet branden, en blaecken, en braên
al waer ’t u op lust een lonckje te slaen.
Op een afzeggen
Lieve lichte Leonoor,
ik en hield u daar niet voor,
als ik lieve lichte zei:
‘k meende uw oogjes allebei.
Niet dat, in hetgeen ik sprak,
al te dobbele waarheid stak.
Wie was PC Hooft?
Geboren te Amsterdam op 16 maart 1581, overleden te Den Haag op 21 mei 1647. Zoon van de Amsterdamse burgemeester Cornelis Pieterszoon Hooft (1547-1626). Geschiedkundige, dichter en toneelschrijver. Grondlegger van een literaire cultuur in Nederland. Studeerde rechten in Leiden, renaissancist en humanist.
Werd op 17-jarige leeftijd door zijn vader op reis gestuurd naar Frankrijk en Italie met als doel de handel zich eigen te maken, maar Hooft begon zich daar steeds meer in literatuur te interesseren, waar hij zich een groot deel van de rest van zijn leven mee bezig heeft gehouden. Vanuit Florence schreef Hooft een brief naar huis, geheel op rijm en vol citaten van klassieke dichters.
Schriftuerlijck bruylofts reffereyn
Verheucht -o Phoebi jeught- door desen soeten tijdt:
Den Somer door syn deught- verthoont syn groene blaren;
t’Geuogeldt sich vervreught- t’ghediert int Bosch verblijdt;
t’Veldt lacht elck toe verjeught- vliet weg alle bezwaren;
Droefheyt neemt floecx v keer -nijdt-strijdt- wilt henenvaren;
Voor v de Bruyloft wijckt, zoo ghy daer comt ontrent.
Cleyn, groot, ja wie t’mach sijn, Jongh’ jeught, oft gryste hairen,
Sijdt well’com int ghemeen, weest gegroet hier present,
Die om vergad’ren hier, v soo ootmoedich kent:
In liefd’ sticht’lijck verheught, by een met reyn manieren:
Dus seg ik noch, vliet floecx van hier, ghy nydich tieren.
Lyckklaght aan het Vrouwekoor
O Heiligh Koor, dat van den mijnen
‘t Vergaen en onvergaen gebeent
Bewaert, en sachte rust verleent,
Tot dat de son vergeet te schijnen;
Nu groeit ‘t getal van uwe lijcken
Door een, dat meest mijn geest bedroeft,
En met de lijckschroef’t harte schroeft,
Die voor geen jammerklaght sal wijcken.