Na wat omzwervingen in Linuxland heb ik tóch Zorin weer geïnstalleerd, dit keer de LITE-versie.
Ik vermoed dat de eerste installatie van Zorin Core tóch niet helemaal goed gegaan is, want niks werkte zoals ik het wilde en met deze installatie werkt alles prima na de diverse aanpassingen die ik moest maken...
Maar er zijn nog een heleboel dingen te doen voordat ik écht los kan van Windows, in Linux zijn er diverse programmas te vinden die je ook in Windows kunt gebruiken, maar er is ook veel dat niet goed werkt of helemaal niet en daar moet je dus een alternatief voor vinden, ik zit met name te zoeken naar een goede IDE (otwikkelomgeving voor websites en programmas) en een manier om een aantal spellen te spelen waar ik al 20-25 jaar plezier mee beleef zoals M1-Tank Platoon 2 en Need for Speed hot Pursuit
Je raadt het vast al: zojuist ook Linux OpenSuse eraf gegooid, wat een ballentent zeg 😟
Twee keer achter elkaar ruim een uur zitten kijken naar het downloaden van ruim 1.700 updates en elke keer helemaal aan het einde verbreekt dat k.tding de verbinding en is de update mislukt en moet alles weer opnieuw.
Rot lekker op: allemaal mooie verhaaltjes op de Linux-distro-websites maar helaas allemaal leugens (zoals gebruikelijk anno 2023 op het WWW).
Dus OpenSuse ook in de prullenbak en gaan we nog een andere proberen?
I normally write about my Linux-adventures in Dutch, but once in a while I'll do a resume in English:
So I am trying Linux now for about two weeks, dual boot, so I can easily switch back to Windows (where everything works perfectly fine).
After such a short while I ofcourse can not say much yet, but three things stick out from the start:
As soon as you enter Linux for the first time you'll see that it has taken away all your rights and priviliges to all your harddrives and files and folders
Hardware-support is terrible: both Zorin and OpenSuse have trouble with my Realtek 8821 wifi-adapter, so no internet, use the phone as a hotspot
Things that work on one day might just stop working the other day, no error, no reasons, they just fail
So far for me Linux is a pile of crap, despite what all the websites say and all the Linux-users: if you want a pc or laptop that just works, stick to Windows, because Linux is one big lie and you're mostly on your own unless you like grumpy Forum-admins and wise-guy Linux users who have never learned how to behave: this so called "dedicated users-network" is non-existing: it's a rough world where money is number one priority like everywhere.
Free Operating System?
Hell no: you pay a high price if you switch from Windows to Linux; a price that you can not express in dollars or euros.
Really: I do not like Windows' politics, but I am not going to act like Linux is heaven, because it affects every pleasure that I have in using my laptop and being online.
I still have OpenSuse on the other boot-option, but just half an hour ago it aborted a 78 minute download of 1700+ updates at 97% because the stupid system itself disconnected the phone and because it can not get the wifi-adapter to work all the downloads and installs were cancelled by the system and I can start from scratch loosing another 90 minutes of my life which I will never get back... Thank for nothing: Linux
Ik heb nu twee Linux distributies geprobeerd, eerst Zorin en nu openSuse en 1 ding valt me meteen op (en is mega-irritant):
standaard heb je totaal geen rechten om wat dan ook te wijzigen, al is het een simpel tekstbestandje ergens op je computer: overal moet je voor inloggen en als je opnieuw opstart, dan begint het allemaal weer van voren af aan: je kunt niet bij je andere schijven, elke keer moet je weer inloggen en dat gaat strontvervelend worden.
Ze zeggen: dat is voor je eigen veiligheid, maar dat zeggen overheden van heel veel landen ook op een bordje bij de flitspaal "For your safety", "pour votre securité", "voor je eigen veiligheid", allemaal leugentjes ter meerdere eer en glorie van hun bankrekeningen waar het heilige geld op terecht komt, Halleluja!
Nét zoals Google en Microsoft en f.ckbook ook zeggen "Neem nou die gepersonaliseerde advertenties, dat is handig: dan zoeken wij wel naar de juiste producten voor je" en wanneer je op een website komt die niet alles laat zien dan kun je "heel handig" inloggen met je Google-account of je f.ckbook-account, maar ondertussen wordt alles wat je doet vastgelegd en verpatst achter de grote WWW-schermen.
Je bent handelswaar, een melkkoe en zo gauw je met 1 van die big-techbedrijven contact maakt beginnen ze meteen aan je uiers te trekken.
Nu zeg ik niet dat dat met alle Linux-distributies ook zo is, maar Zorin is heel duidelijk supercommercieel, terwijl Linux een gratis en veilig besturingssysteem moet zijn. Zorin legt alles vast wat je doet en god weet wat daarmee gebeurt, dus oprotten met Zorin!
Van OpenSuse weet ik het nog niet, maar ik geloof dat het bij hen wel goed zit, alleen dat kut-inloggen elke keer: Godsammeliefhebben!: laat me gvd gewoon mijn ding doen op mijn eigen laptop met mijn eigen harde schijven en mijn eigen bestanden 😟
Het leek goed te beginnen met Zorin, vrijwel alles werkte behalve de netwerkkaart, dus zeer slechte internetverbinding, maar met goede hulp van het forum alles aan de praat gekregen.
Echter: ik had nergens rechten toe, ik mocht van Zorin geen eigenaar zijn van mijn latop en mijn bestanden, dus ik kon bijna niks ermee. Ik kon niet eens een tekstbestandje maken en opslaan op mij eigen harde schijf want volgens Zorin had ik onvoldoende rechten en die kon ik ook niet wijzigen want ik was niet de eigenaar, wat de fuck??? Het is mijn f.cking laptop en het zijn mijn f.cking bestanden, IK maak uit wat ik mag en kan en niet Zorin, die gasten zijn nog erger dan Windows.
Dus op naar de volgende distributie: Fedora of openSuse-Tumbleweed?
Het is gelukt: ik heb nu een nieuwe laptop waarop ik Windows én Zorin naast elkaar heb draaien in een double-boot setup.
Bij het opstarten van de laptop kan ik nu dus kiezen: Windows of Linux Zorin
Ik heb de belangrijkste applicaties nu geïnstalleerd in Zorin, veel van de mij bekende werken niet in Linux, maar ze hebben een soort appstore waar ontzettend veel apps in zitten en daar zitten ook hele leuke bij en misschien zelfs nog wel beter dan degene waar ik gewend was mee te werken.
In ieder geval kan ik weer blogjes schrijven en aan mijn website werken, wat een heel grote hobby van me is en als ik weer helemaal goed geïnstalleerd en gewend ben dan ga ik een triple-boot proberen, weet alleen nog niet wat ik in de lege partitie ga zetten, er is zó veel...
Dat gaat spannend worden: ik heb een nieuwe laptop met Windows 11 en ik ben dat bemoeizuchtige gedrag van Windows helemaal zat.
Op mijn vorige laptop had ik al een beetje rondgekeken in Linuxwereld en 3 distributies springen er uit voor me: Mint, Zorin en Elementary.
Ik wil nu een dual-boot gaan proberen met Windows en Mint, daarvoor moest een vrije ruimte op de C-schijf worden gemaakt door de windows-partitie te verkleinen zodat er ruimte vrijkomt voor een nieuwe partitie waarop Mint geïnstalleerd kan worden.
Ik startte diskmgmt.msc met de run-popup (Windows-knop + R) en bij rechts-klikken op de windows-partitie kwam er een optie "Verklein deze partitie", dat leek heel eenvoudig te gaan worden...
En het was ook eenvoudig: Windows kwam met een schermpje tot hoeveel ik kon verkleinen zonder Windows in de problemen te brengen en ik koos de default optie.
2 minuten wachten: klaar.
Ik had nu opeens bijna 170 gb. aan vrije ruimte op de schijf en alle door Windows gercreëerde partities stonden er gewoon nog, alleen die van Windows zélf was 170 gb. kleiner geworden, middelvinger voor ze!
Toen heb ik 3 partities gemaakt in de vrije ruimte, 2 van 75 gb. en 1 voor de rest, bijna 20 gb. (om in te kunnen rotzooien met dingen waar ik de ballen verstand van heb lol).
Maar dus: ik ga waarschijnlijk vandaag proberen Mint naast Windows te installeren dus voor hetzelfde geld zit ik de komende 3 dagen te proberen weer leven in mijn nieuwe pc te blazen...
Of het gaat zoals dat partitioneren; als een speer en zit ik een uur later weer een blogje te typen, maar dan in Mint en niet in Windows, we gaan het zien: de dood of de gladiolen!
"Many of them are not informing consumers about what actually happens to their information or providing real choices. Many consumers are unaware, for example, that Facebook can track their activity online when they are logged out, or even if they are not a Facebook user."
Andries Maas, geboren in Graauw en Langendam.
Hij ging met vrouw en kinderen naar de grote stad, en had een aanzienlijk nageslacht. Vandaar dat velen van ons daar geboren zijn.
Andries Maas in het midden met wat foto's van Graauw en Langendam er omheen
Het is 2e helft 19e eeuw, je woont in een klein dorpje in Zeeuws Vlaanderen en je hebt al van alles geprobeerd: polderwerker, veldarbeider, schipper... Je bent nét getrouwd en je vrouw is nét bevallen van een kind. Je probeert aan de kost te komen, voelt je verantwoordelijk om voor je geliefden te zorgen maar het zit niet mee op dat punt. En dan hoor je om je heen verhalen dat anderen naar Rotterdam zijn vertrokken en dat daar werk zat is. Wat ga je doen? Lang verhaal kort: Andries en Anna besluiten het avontuur op te zoeken en trekken naar de grote stad, Rotterdam dus.
Kennelijk lijkt het aanvankelijk goed te gaan, al vlot krijgen ze een tweede kindje, een zoon en ze noemen hem Frans. Maar helaas, de kleine Frans is 4 maanden oud en overlijdt dan. Maar het echtpaar geeft niet op en nog geen jaar later wordt wéér een zoon geboren: Petrus Franciscus en ze zitten weer in de lift dus nóg weer een jaar en dochter Victoria komt ter wereld (later in Aalsmeer en omstreken bekend als "oma van de poezen").
Maar dan gaat het blijkbaar tóch weer moeizaam en met zijn vijven verlaten ze Rotterdam om hun geluk te zoeken in onze hoofdstad, het mooie Mokum dat altijd kansen biedt aan mensen die niet te beroerd zijn de armen uit de mouwen te steken, ongeacht wat hun afkomst is: als je wat in te brengen hebt dan ben je welkom in Amsterdam en precies om die reden is Amsterdam ook groot geworden; maakt niet uit wie je bent, als je wilt werken of ondernemen ben je in Mokum van harte welkom.
En Andries greep zijn kansen, de verhuizing naar Amsterdam moet een goede keuze geweest zijn, want later komen nog 7 andere kinderen ter wereld, waaronder Gilles Josephus, de vader van Joop (Johannes Andreas) Maas, echtgenoot van (mijn) oma. Als jongetje noemde ik haar "oma van Pimmy (Pimmy was hun hondje)".
Ik heb drie fotos van Andries Maas, in de stamboom staan ze alle drie bij Andries uit 1845, maar het is niet zeker dat alle drie de fotos van dezelfde persoon zijn. Van foto 3 weet ik vrijwel zeker dat dat de Andries uit 1845 is die vertrokken is met zijn gezin uit Zeeuws Vlaanderen, maar de eerste twee fotos zouden heel goed van zijn vader kunnen zijn (die heette ook Andries). Als ik kijk naar de leeftijd van foto 2 dan schat ik deze mijnheer rond de 55 jaar oud, foto 1 misschien ietsje jonger. Andries senior is geboren in 1800 en overleden in 1856, de foto's lijken uit die tijd te stammen.
Foto 3 is volgens bronnen uit de stam in Aalsmeer en Kudelstaart werkelijk Andries uit 1845, dus de grootvader van mijn opa Joop Maas. Op de eerste foto zie je duidelijk dat deze mijnheer oorringen in heeft, dat hadden alle Zeeuwse vissers in die tijd, zodat wanneer ze verdronken mensen hen konden herkennen aan de tatouages en de sierraden en er ook meteen geld was voor de uitvaart (bij verkoop van de sieraden).
Andries junior was op latere leeftijd geen visser (meer) en heeft dus ook niet die oorringen in.
Op foto 1 zie ik trouwens duidelijke overeenkomsten met (mijn) oom Frans en mijn neef Peter, zien jullie dat ook?
Graauw en Langendam, het dorp in de gemeente Hulst (sinds 1970) in Oost Zeeuws Vlaanderen, waar Andries vandaan kwam vóórdat hij met zijn gezin naar Rotterdam vertrok.
In 1170 werd over Graauw gesproken als "Grotha" en in 1258 noemde men het "Groda". Op de plaats van het dorp bestond reeds in de 13e eeuw een parochie. Deze behoorde eertijds aan de abdij Ter Doest en daarna aan de abdij van Ter Duinen. Het oude dorp is door overstromingen verloren gegaan.
Destijds was het veel meer door water omgeven dan nu, in de loop der jaren zijn diverse polders rondom het dorp aangelegd.
Het dorp bezat ook een aantal havens waaronder "de Paal", de vader van Andries (ook Andries genaamd) was daar sluiswachter van beroep. In de 19e eeuw was daar een veerdienst naar Zuid-Beveland.
Graauw heeft 3 Rijksmonumenten: de RK kerk Maria Hemelvaart uit 1854, het "Zwaantjeshof" (een bakstenen woonhuis) en de Liniedijk tussen Hulst en Fort Zandberg, deel uitmakend van het voormalige verdedigingsstelsel (er waren vele forten in die streek rond de 16e-17e eeuw).
Onder het dorp Graauw vallen ook de buurtschappen Krabbenhoek, Paal, Scheldevaartshoek en Zandberg. Samen tellen ze hedentendage ongeveer 1.000 mensen, het dorp Graauw zélf ca. 600.
Het dorp bevat een levendig verenigingswezen en er is van alles te doen, wil je meer weten hierover bezoek dan de website van de dorpsraad (oude site). De nieuwe website van de dorpsraad vind je hier.
Voordat ik aan stamboomonderzoek begon dacht ik altijd dat de naam Maas iets te maken zou moeten hebben met de gelijknamige rivier, maar dat is niet waar. De naam Maas is eigenlijk een patroniem (een patroniem is een achternaam die afgeleid is van de voornaam van de vader, zoals Hendriksen, Pieters enz.).
Maas is afgeleid van "Thomas", Thomas was een leerling van Jezus, denk maar aan de "ongelovige Thomas". Hij geloofde pas dat Jezus uit de dood was herrezen toen hij hem daadwerkelijk had gezien. In de Middeleeuwen was het gebruikelijk namen van heiligen aan kinderen te geven, vandaar Thomas dus. Later is dat verbasterd naar Thomaas, Thomaes (in België) en bijvoorbeeld dus ook weer het patroniem "Thomaesen" of "Thomaszoon" enz. De "Tho" is komen te vervallen door de eeuwen heen en Maas of Maes bleef over als achternaam. Mensen die bijvoorbeeld "van der Maas" of "Vermaas" heten die zijn wél vernoemd naar de rivier.
Ooit wil ik nog eens een éénnaamsonderzoek starten, dat is een onderzoek naar de voornaam in plaats van de achternaam. Het idee daarachter is om nóg verder terug in de tijd te geraken en om missende personen in de stamboom op te sporen. In het kort werkt het zó dat wanneer je bijvoorbeeld een Maas hebt als oudste stamvader uit de 16e of 15e eeuw maar je loopt vast, dan kun je ook gaan zoeken naar de voornaam Thomaes bijvoorbeeld, waarom? Nou, het was gebruikelijk om de kinderen te hernoemen naar ouders, grootouders, ooms enz. Dus iemand met de naam Maes uit 1560 zou best wel eens een opa gehad kunnen hebben met de naam "Thomas" of "Thomaesen" enz. en dat geldt ook voor ooms, tantes, neven en nichten en andere verwanten.
Andries werd in 1845 te Grauw en Langendam geboren als 12e kind en zoon van Andries senior en Victoria Bernhard. In 1872 trouwde hij met Anna de Pauw. Ze kregen 12 kinderen waaronder als 6e kind in 1881 Gilles Josephus, mijn overgrootvader dus.
Gilles Josephus werd in Amsterdam geboren, later werd hij vloerlegger en granietwerker. In 1904 trouwde hij in Aalsmeer met Maria van Graas, zij kregen 11 kinderen waaronder als 4e kind Johannes Andreas, beter bekend als Joop.
En de rest weten jullie, Andries was dus helemaal niet zoveel generaties terug, hij was de opa van "Opa Joop".
Je zult je misschien afvragen "wat doen deze mensen in onze stamboom?". Welnu: het zijn beiden directe voorouders van mij en mijn neven en nichten, ooms en tantes en mijn oma Kitty Hoogstraten. Het gaat hier dus niet om een zijtak, maar een rechtstreekse lijn.
Dat zit zo: oma (Kitty), officieel Catharina Antonetta Hoogstraten, dochter van Cornelis Jozef Guillaume en Antonetta Johanna van Rijssen (merk je ook dat oma dus vernoemd is naar haar moeder?), is een achter- achterkleindochter van een Spaanse vrouw afkomstig uit Villanueva de los infantes (Ciudad Real, onder Madrid).
Deze bloedlijn waarmee we allemaal zijn verbonden loopt niet via oma's moeder maar via haar vader Cornelis Jozef Guillaume Hoogstraten, want hij was een zoon van Willem Hoogstraten en Maria Juliana Bongarde en dan zijn we dus heel dichtbij namelijk: Maria Juliana Bongarde, dochter en 1 van de 18 kinderen van Amand Hyacinthe Bongarde, heeft als opa van vaders' zijde Jean Baumgardt (deze naam kom ik later nog op terug) en als oma van vaders´ zijde de Spaanse Maria Manuela Robustiana Diaz en haar bloed zit dus in al onze aders, eenvoudig gezegd: zij is dus de oma van de oma van oma (Kitty).
Toen ik begon met het uitzoeken van de stamboom bleek mijn vader met name geïnteresseerd in de naam Bongarde, deze naam zou komen van een Franse barones en dus zouden we daardoor allemaal adellijk bloed in de aders hebben. Mijn vader vertelde het volgende over zijn grootvader Guillaume Hoogstraten en overgrootvader (Willem Hoogstraten x Maria Juliana Bongarde): "Mijn overgrootvader Willem, de vader van Guillaume dus, is met een Franse barones getrouwd, dus we zijn van adel, informatie van tante Julia toen zij nog leefde, vandaar waarschijnlijk zijn naam Guillaume. Mijn grootvader Hoogstraten (Guillaume) werd Cees genoemd, en was een voorvechter in de arbeiders partij van die tijd, daar is heel veel over te vertellen. Met een paar vermogende vrienden organiseerden zij ieder jaar een vakantiekamp voor de armste kinderen in Amsterdam, boeiend hè? Maar hij kon ook prachtig piano spelen, toen ik nog heel jong was ging ik graag op woensdagmiddag naar het Columbusplein waar hij een uurtje prachtige melodieen speelde van Chopin, Mozart e.d. Uiteindelijk is hij op latere leeftijd opgenomen in Den Dolder, een gekkenhuis zeg maar waar hij vermoedelijk heel eenzaam is overleden, ik heb in ieder geval mijn moeder en tantes nooit horen praten over Cees, terwijl het volgens mij een hele bijzondere man moet zijn geweest", aldus mijn vader.
Dus toen ik met de naam Bongarde aan de slag ging kwam ik er al vlug achter dat er nauwelijks iets te vinden was, maar na veel speuren vond ik een adellijke familie Bongarde uit Tourny (Noord-Frankrijk), maar ik kon geen spoor vinden van de nazaten en wat er verder met die familie is gebeurd, dus het spoor liep dood en dat is 6 jaar zo gebleven.
Maar nu ik weer actief met de stamboom bezig ben en er achter ben gekomen dat de overheden in Nederland, België en Frankrijk bijna alle oude aktes hebben ingescand en online hebben geplaatst, ben ik deze zoektocht naar de naam Bongarde weer gaan voortzetten. Ik wist al dat de vader van Maria Juliana Bongarde (oma's grootmoeder) een kind was van Amand Hyacinthe Bongarde en Anna Maria Catharina Hubertina Spierings, maar verder dan Amand kwam ik niet, ook niet na ellenlange zoektochten in geboorteregisters enz., maar ik kwam wel veelvuldig de naam Baumgardt tegen in diezelfde periode en plaats. Dus ben ik in de naam Baumgardt gedoken en wat blijkt? Amand Bongarde is helemaal geen Bongarde maar een Baumgardt en hij is niet geboren in Tourny in Noord-Frankrijk, maar in Tournay (Doornik) in België, als zoon van Jean Baumgardt en Maria Diaz. Maar hoe komt hij dan aan de naam Bongarde?
Welnu: deze mensen leefden in Franstalig België, vader Jean was beroepsmilitair, eerst in het leger van Napoleon, later in het Nederlandse leger. Meerdere kinderen van het echtpaar Jean Baumgardt en Maria Diaz zijn in de buurt van Doornik geboren en als je de naam Baumgardt met een Frans accent uitspreekt dan lijkt dat sterk op Bongarde. Toen Amand Hyacinthe werd geboren en de geboortes niet meer door de kerken maar door de gemeente werden geregistreerd (dat was een Franse wet die o.a. stelde dat iedereen een vaste achternaam moest hebben), heeft de ambtenaar van de Burgelijke Stand van Tournay (Doornik) op de geboorteakte als achternaam Bongarde geschreven, terwijl de vader Baumgardt heette (en al zijn andere kinderen ook). Maar alleen Amand Hyacinthe kreeg de naam Bongarde mee en heeft die de rest van zijn leven gehouden waardoor ook al zijn 18 kinderen deze naam kregen waaronder de grootmoeder van oma Kitty. Zie hier de geboorteakte van Amand, (vader Jean Emanuel heet eigenlijk "Baumgardt", maar de ambtenaar schrijft op: "Bongarde", waardoor de zoon Amand Hyacinthe deze naam krijgt).
Dan zijn we nu dus aanbeland bij Maria Manuela Robustiana Diaz, dochter van Manuel Juan Diaz en Maria Antonia del Olmo. Maria is geboren op 24 maart 1793 in Villanueva de los Infantes, hét dorp in de streek La Mancha waar Miguel Cervantes over schreef in zijn Roman Don Quijote de la Mancha.
Zoals ik eerder al vermeldde was Jean Baumgardt beroepsmilitair in het leger van Napoleon, hij begon zijn diensttijd in 1796 (niet helemaal zeker i.v.m. zijn leeftijd van 14 jaar op dat moment) in het Oostenrijkse leger (Keizers Cheveaux Legérs), na een krijgsgevangenschap treedt hij in dienst van het Franse leger (Noordsche Legion) in 1798 waar hij het later zal schoppen tot "maréchal de logie au 5e regiment de dragons legère". Na veldtochten in Oostenrijk, Pruissen en Spanje (waar hij van 1812 tot 1814 wederom krijgsgevangene was), werd hij vrijgelaten. In deze periode moet hij Maria hebben ontmoet (zij had al een dochter uit 1814 van iemand anders) en mee terug hebben genomen naar België, waar hij in 1815 van haar een zoon genaamd Ferdinand heeft gekregen, de eerste in een rij van 16 kinderen. Ik ben nog steeds op zoek naar de huwelijksakte van Jean en Maria en de geboorte-akte van Jean, want bij hem loopt het spoor dood. Hij heeft zelf steeds beweerd te zijn geboren in Luxemburg, dus ben ik nu alle doopaktes van alle parochiën in heel Luxemburg aan het doorspitten, maar na 17 parochiën in de stad Luxemburg te hebben gedaan heb ik niets kunnen vinden dus nu ben ik bezig met de 50+ parochiën in de rest van het land, maar volgens de laatste onderzoeken komt hij uit Mannheim en dat verandert de zaak nogal, dus binnenkort ga ik eerst speuren in Mannheim.
Maar nog even terug op Maria: zij is geboren in Villanueva de los Infantes in de streek La Mancha waar Miguel Cervantes dus zijn beroemde boek "Don Quichot" over schreef. In deze plaats staat ook een beeld van Don Quichot.
Misschien... héél misschien gaan we nog eens een keer die kant op, ergens in de toekomst, het is ca. 6 uur rijden van hier (Portugal) en wellicht zijn we eens in de gelegenheid om er een poosje tussenuit te gaan en het Iberisch schiereiland te gaan verkennen...
Maria Manuela Robustiana Diaz en Jean Daniel Emmanuel Baumgardt krijgen 16 kinderen waaronder Amand Hyacinthe Bongarde (met de "fout geïnterpreteerde" naam).
Amand trouwt in 1848 in Nederweert (Limburg/Brabant) met Anna Maria Catharina Hubertina Spierings, waarmee hij 18 kinderen krijgt.
En de rest van het verhaal is jullie allen wel bekend. Dus ook al zijn we dan geen afstammelingen van een Franse barones, het verhaal van Jean Baumgardt en Maria Emanuela Robustiana Diaz is misschien nog wel veel interessanter, zie de personen in de stamboom zelf voor nóg meer gedetailleerde informatie.
One of my hobbies is genealogy.
My familytree consists of around 12.000 people
I like to host my familytree myself, but I have tried every single application and there's not one that suits me.
So I decided to start building one myself.
On localhost I have been working for about two weeks on an array-based (without a database) application and I got very far, but it came to an abrupt end when the webserver ran out of memory on the most important functionality.
So: that was that and on to a MySQLi-based fully self-build familytree!
Yesterday morning around 09.00 I couldn't see my webpage anymore and thought it was down. But I also couldn't reach control-panel, no FTP, no Webdisk, nothing.
After 24hrs. I received a message that our IP-number was blocked by the server, blocked by your own domain
Well: Ip whitelisted, problem solved.
That's a bit different than being blocked by Facebook over and over and never receiving an answer to any question... 🙄 🤮 🖕
Deze pagina is een lange, maar overzichtelijke inhoudsopgave van alle teksten en poëzie op deze website.
De gehele verzameling is een bloemlezing van de mooiste produceersels van bekende en minder bekende dichters, maar stuk voor stuk zijn het prachtige werken.
Klik hieronder op "...meer" om de inhoudsopgave te zien gesorteerd op achternaam van de dichter.
Je kunt alle werken van Shakespeare hier op Github in één zip-file downloaden.
There used to be a time, especially in the beginning 10-15 years of the internet, that you could build a website for free, practically everywhere.
Not everybody has the money to get a domainname and a hosting-account and then I already hear you saying: get a good webhost! There are no good free webhosts! I have read those reactions many times and on many websites 🖕
I don't agree, ofcourse there will be limitations, but the quality of your website mainly depends on the sourcecode behind it and there are a variety of ways to deal with whatever situation.
In all these seven years we never have had such amazing watermelons from our garden: só sweet, só juicy and só full of nutricions... só very different than the ones you buy in the supermarket.
We dó have other types of melons too, like Galia and Cantaloupe and they are very tasty too, but they just don't give that high a yield as the watermelons do.
Dit is de hoofdpagina van de stamboom Maas (Maes). De oudste familieleden met deze naam komen uit Nieuwkerken Waas (België), waarvan een aantal via Zeeuws-Vlaanderen in de grote steden in Nederland zijn terecht gekomen.
Naast de genealogie Maas bevat de stamboom ook andere genealogieën (de vrouwelijke zijde) waaronder van 't Wout, Hoogstraten, Jonkmans en meer. De stamboom is zó opgezet dat bij de persoonspagina's geïnteresseerden kunnen meelezen in de eventuele aantekeningen die zijn gemaakt bij twijfels en onduidelijkheden.
De bronnen zijn, anders dan gebruikelijk, links naar de werkelijke aktes en vermeldingen, zodat deze eenvoudig geraadpleegd kunnen worden.
Indien je ergens op wilt reageren of een vraag danwel verzoek hebt, bezoek dan de contactpagina voor alle mogelijkheden.
Bekijk de inhoudsopgave (hieronder) voor meer onderwerpen of
Als je op onderzoek uit bent naar je voorouders zul je verbaasd zijn over hoeveel informatie er vrij gemakkelijk ter inzage ligt. Dit portaal is bedoeld om van alles te delen over wat ik ben tegengekomen zoals leuke anekdotes en allerlei onderwerpen die interessant genoeg zijn om over te publiceren.
Toen ik in ca. 2012 begon met het onderzoeken van de stamboom, was er nog niet zoveel informatie online te vinden, maar heden ten dage hebben de meeste gemeentes hun aktes gescand en openbaar gemaakt, die kun je vinden via bijvoorbeeld Google zoals de archieven van de burgelijke stand van Amsterdam of het Belgisch Rijksregister.
Daarnaast bestaan er diverse verzamelwebsites die in meerdere registers tegelijk zoeken zoals WieWasWie en Familysearch (de database van de mormonen).
Naar gelang deze pagina groeit zal er steeds meer informatie bij komen over genealogie in het algemeen en allerlei onderwerpen met betrekking tot interessante personen en gebeurtenissen uit de stamboom zelf.
De stamboom staat op meerdere plekken op internet. Er zijn namelijk diverse websites waar je een stamboom kunt bouwen en allemaal geven ze de stamboom op een andere manier weer.
In totaal staat de stamboom op 6 verschillende stamboomproviders, echter 3 daarvan kan ik niet aanraden vanwege restricties (zie de uitleg iets verder naar beneden), dus er blijven 3 versies over welke ik kan aanraden.
Het is heel persoonlijk welke van de 3 versies iemand het fijnste vindt, ik zal deze 3 versies hieronder verder gaan uitleggen.
Genealogie online
Vooral in het begin van mijn stamboomonderzoek kwam ik hier vaak, ik vind de manier van weergave van de stamboom erg leuk.
Maar: andere mensen kunnen geen toegang krijgen tot levende personen (met de gratis versie) en daar houdt het verhaal dan op, helaas...
Familysearch: de grootste community. Deze stamboom wordt niet meer geupdate, omdat familysearch een maximum stelt aan het te uploaden bestand (max. 3mb.) en onze stamboom is groter dan dat en omdat ik meer dan 2000 matches moet goedkeuren en dat is onbegonnen werk.
Geni: groot en met veel mogelijkheden. Deze stamboom wordt niet meer geupdate, omdat ik meer dan 2000 matches moet goedkeuren en dat is onbegonnen werk.
Andries Maas: de Zeeuwse schipper / polderwerker die uiteindelijk in Amsterdam belandde en daar 12 kinderen grootbracht.
Maria Manuela Robustiana Diaz: de Spaanse vrouw uit Villanueva de los infantes die een Belgische soldaat trouwde en in totaal 17 kinderen in Nederland grootbracht.
Lolle van Ockinga: (1270) voorouder van het Friese adellijke geslacht uit Burgwerd-Oldeklooster, Witmarsum, Wonseradeel.
Karel I (de Grote): 2-4-747, van 768 tot aan zijn dood koning der Franken. Daarnaast werd hij in 800 tot keizer van het Westen gekroond.
Petrus Maes: 1565, de oudste tot nu toe bekende voorouder van het geslacht "Maes" uit Nieuwkerken Waas.
Jan Janszoon van den Tempel: ca. 1340, schildknaap in 1385, raad, schepen en burgemeester en begijnmeester van Dordrecht (1397 en 1398).
Jan Wouterszoon: ca. 1425, de oudst bekend voorouder van het geslacht "van ´t Wout".
Josephus Maes: 1702, de man met de meeste kinderen, maar liefst 25 stuks uit 2 huwelijken.
Willem van Rijssen: 1761, de Doesburger die naar de grote stad trok maar met zijn gezin moest leven in het armenhuis op de Barndesteeg (nadien deel van het hotel Krasnapolsky).
Erwin Maas: de maker / eigenaar van deze stamboom.
We are two Dutch people, both born in 1961, married in 2014. We both had the same dream all our lifes: to live a simple life, away from the ratrace, with and from nature, doing all those things that our ancestors did like baking bread from our own homegrown wheat and warming ourselves in the winter using a woodstove.
We also have some sort of apocalyptic view towards the future, not from a religious point of view but more a realistic one: mankind is destroying earth and we are not so very confident that this destructive behaviour will improve soon, so we want to prepare for the worst.
Ik ben een Amsterdammer, ik ben dol op wereldse zaken, op onbekende culturen, lekkere exotische gerechten, poezie in andere talen, prachtige kledij uit verre wereldstreken, interessante nieuwe manieren van omgang en mij onbekende filosofieën en gewoontes: er is zóveel schoonheid om ons koude kikkerlandje heen en je hoeft er niet eens ver voor te reizen.
Ik heb Nederland selectief Nationalistisch zien worden: we houden van macaroni en een nasibal, maar immigratie moet minder en anders denken wordt bestraft met hongerloonuitkeringen. We leven met sociale huurwoningnood en ridicuul stijgende prijzen voor alles inclusief eerste levensbehoeften zoals voedsel, energie en gezondheidszorg.
Amsterdam, the Netherlands. I was a child, 7 years old, watching television with my family. Once in a while, in between two programs, there were these short intervals about the starving little children in (the oil-rich) country of Biafra: babies, so dried out that they were crying without tears while flies crawled their lips and their eyes. Mothers trying to squeeze some drops of milk out of their breasts and these poor little ones trying to get some of it (mostly in vain). And as young as I was, I could hardly believe it was happening in the same world that I was living in, me: sitting in front of the television with a bowl of nibb-it and a glass of chocolat milk. And when I went to bed in my clean pyjamas, with the fresh odor of toothpaste still in my mouth, those images were sticking in my head. And I couldn’t sleep. I didn’t understand why those people had to suffer so much and I felt bad about myself, laying in my warm bed, my stomach filled with food and the soft buzz of my small fishtank-pump on the background. I felt disturbed: ashamed, disappointed and sad. Later-on I learned that 1.5 million children died being 3/4 of the total death toll during the Nigerian civil war. Now, 55 years later, the Biafran people still want independence, several peaceful groups are still trying to establish a Biafran sovereign state, without success until today.
Toen ik een jaar of 12 was en meerdere discussies over politiek op verjaardagsfeestjes had aangehoord, wist ik het al: "er klopt helemaal niets van deze wereld, als ik groot ben ga ik in een hutje op de hei wonen".
Maar toen ik dat als tiener nóg zei omdat ik moest beslissen over mijn vervolgopleiding, kreeg ik van mijn moeder de koude douche: “een hutje op de hei gaat ‘m niet worden”.
Dat was even slikken: "waarom eigenlijk niet?"
Zo werkt het dus blijkbaar niet die vrijheid: je bent wel een soort van vrij, maar binnen de grenzen van het toelaatbare (grenzen die door overopa’s zijn bedacht). We leven nou eenmaal in een consumptiemaatschappij en alleen dáárvoor word je klaargestoomd.
Dus dan neem je maar de goedbedoelde adviezen aan en roept iets wat men wil horen en meteen hoor je bij de groep: je doet wat algemeen van je wordt verwacht en dus besta je weer.
