Laconië of Lakonia is een historische regio van Griekenland, gelegen in het zuidoostelijke deel van het schiereiland Peloponnesos. De hoofdstad is Sparta.
Bewijs van neolithische nederzetting in het zuiden van Laconië is gevonden tijdens opgravingen in de grot van Alepotrypa. Op de Vaphio-tombe in Laconië zijn aanzienlijke archeologische vondsten gedaan. Er is geavanceerde kunst uit de bronstijd gevonden, evenals bewijs van culturele associaties met de gelijktijdige Minoïsche cultuur op Kreta. Aan het einde van de Myceense periode nam de bevolking van Laconië sterk af. In het klassieke Griekenland was Laconië Spartaans grondgebied, maar vanaf de 4e eeuw v.C. verloor Sparta de controle over verschillende havens, steden en gebieden. Vanaf het midden van de 2e eeuw v.C. tot 395 maakte Laconië deel uit van het Romeinse rijk.
In de middeleeuwen maakte Laconië deel uit van het Byzantijnse rijk. Na de Vierde Kruistocht werd het geleidelijk veroverd door het Frankische Vorstendom Achaea. In de jaren 1260 herstelden de Byzantijnen Mystras en andere forten in de regio en slaagden erin de Franken te verdrijven uit Laconië, dat de kern werd van een nieuwe Byzantijnse provincie. Tegen het midden van de 14e eeuw evolueerde dit tot het despotaat Morea, dat in handen was van de laatste Griekse heersende dynastie, de Palaiologoi. Met de val van het despotaat aan de Ottomanen in 1460 werd ook Laconië veroverd.
Met uitzondering van een periode van 30 jaar van Venetiaanse heerschappij, bleef Laconië onder Ottomaanse controle tot het uitbreken van de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog van 1821. Na de onafhankelijkheid werd Sparta gekozen als de hoofdstad van de moderne prefectuur, en de economie en landbouw breidden zich uit. Met de opname van de door de Britten bestuurde Ionische eilanden in Griekenland in 1864, werd Elafonissos een deel van de prefectuur. Na de Tweede Wereldoorlog en de Griekse Burgeroorlog begon de bevolking enigszins af te nemen, toen mensen van de dorpen naar de grotere steden van Griekenland en in het buitenland verhuisden. In 1992 verwoestte een brand de beste olijfoogsten in het noordelijke deel van de prefectuur en trof het gebied van Sellasia samen met Oinountas en de omliggende gebieden. Brandweerlieden, helikopters en vliegtuigen hebben dagenlang gestreden om het verschrikkelijke vuur te blussen.
Begin 2006 verwoestten overstromingen de olijf- en citrusgewassen, evenals eigendommen en dorpen langs de rivier de Eurotas. In de zomer van 2006 verwoestte een verschrikkelijke brand een deel van het schiereiland Mani, waarbij bossen, gewassen en talloze dorpen werden verwoest.
Ladon
Ladon was de slangachtige draak die rond de boom in de Tuin van de Hesperiden kronkelde en de gouden appels bewaakte. Hij werd overwonnen en gedood door Herakles. De volgende dag kwamen de Argonauten voorbij, op hun chtonische terugreis vanuit Colchis aan de andere kant van de wereld, en hoorden de klaagzang van "stralende" Aigle, een van de Hesperiden, en bekeken de nog steeds trillende Ladon. Ladon had volgens de overleveringen verschillende ouders, die hem elk op een archaïsch niveau in de Griekse mythe plaatsten: de nakomelingen van "Ceto, verliefd geworden op Phorcys", of van Typhon, die zelf slangachtig was vanaf zijn middel, en Echidna of van Gaia zelf, of in haar Olympische manifestatie, Hera: "De draak die de gouden appels bewaakte was de broer van de Nemeïsche leeuw", beweerde Ptolemaeus Hephaestion. In 1 versie vermoordde Herakles Ladon niet.
Het beeld van de slang-draak die om de boom kronkelt, oorspronkelijk overgenomen door de Hellenen uit bronnen uit het Nabije Oosten en Minoïsche bronnen, is bekend uit bewaard gebleven Griekse vaasschilderingen. In de tweede eeuw zag Pausanias tussen de schatkamers van Olympia een archaïsch cultusbeeld in cederhout van Herakles en de appelboom van de Hesperiden met de draak eromheen gekronkeld.
Ladon zou meerdere hoofden hebben, volgens Aristophanes 100, die met verschillende stemmen zouden kunnen spreken. Diodorus Siculus geeft een interpretatie van Ladon, als een menselijke herder die een kudde schapen met gouden vacht bewaakt, en voegt eraan toe: "Maar met betrekking tot dergelijke zaken zal het ieders voorrecht zijn om meningen te vormen die in overeenstemming zijn met zijn eigen geloof".´
Ladon is het sterrenbeeld Draak, volgens Hyginus. Ladon is de Griekse versie van de West-Semitische slang Lotan, of de Hoerritische slang Illuyanka.
Laestrygones / Laistrygones.
Een mythologische stam van reusachtige kannibalen, bekend uit de Odyssee van Homerus. Hun koning was Lamus.
Lagash / Shirpurla
Oude stad-staat / streek in Sumerië, Zuid-Mesopotamië, tegenwoordig gelegen bij de plaats Telloh, z.o.-Irak. Bevatte eveneens de huidige archeologische site van Girsu. Rond 2400 v.C. was de meest bloeiende tijd van Lagash, maar haar bewoningsgeschiedenis gaat terug tot het vierde millennium v.C. Verder bekend om haar voortdurende strijd met de stad Umma. Toen in 2180 v.C. Akkad viel en het gehele rijk in verval raakte, kon Lagash vrede en welvaart bieden onder de leiding van koning Gudea. Opgravingen uit 1877 hebben de prachtige beelden van Gudea blootgelegd, die gewijd waren aan de beschermvrouwe/godin van de stad: Ningirsu. Verder zijn er ook nog duizenden kleitabletten gevonden die van archeologische waarde zijn.
Koning van de Laestrygones, uit de Odyssee van Homerus. Wordt in dit werk geassocieerd met de stad Telepylus, de stad zelf wordt ook wel een Lamus genoemd.
Larak
Oude stad in Mesopotamië in de streek van Nippur. Ca. 50ha. groot. Één van de 5 steden van vóór de grote vloed, waarover gesproken wordt in de Sumerische koningslijst. Waarschijnlijk gelegen aan een oude oever van de Tigris (het oude stroomgebied). Bewoning waarschijnlijk vanaf ca. 3.700 v.C.
Larsa
Stad in het oude Sumerië, tegenwoordig Tall Sankarah. Ca. 32 km. ten zuidoosten van Uruk. Bereikte haar hoogtepunt onder Naplamum aan het begin van het tweede millennium v.C., direct ná het Ur III-rijk. Larsa was één van de twee laatste Sumerische dynastieën, die naast elkaar bestonden. De andere dynastie was genaamd Isin. Kort nadien kwam Babylonië sterk op.
Latium
De regio in centraal-west Italië waar de stad Rome gevestigd is. Oorspronkelijk een klein driehoekig stuk grond, met vruchtbare vulkanische bodem waar de stam "Latines" leefden. Het lag aan de linkeroever van de Tiber (oostelijk en zuidelijk). Het tegenwoordige Latium wordt Lazio genoemd, het is groter dan in de tijd van het stichten van Rome, maar door de Romeinse uitbreidingen zijn delen van aanliggende gebieden volledig door Latium ingenomen. Hun taal is de rechtstreekse voorloper van het latere Latijn.