Cumae, oude stad ongeveer 19 km. ten westen van Napels, waarschijnlijk de oudste Griekse kolonie in het westen en de thuisbasis van een Sibille (Griekse profetes) waarvan de grot nog steeds bestaat. Ongeveer 750 V.C. opgericht door Grieken van Chalkis, bedoeld om de vruchtbaarste delen van de Campania-vlakte te controleren. Hoewel de Etrusken hun grootste vijand tijdens de laatste helft van de 6e eeuw V.C. en eerste helft van de 5de eeuw V.C. waren, waren het de Samnieten die, na de vernietiging van Etruskische suprematie ongeveer 440 V.C., de Grieken van Cumae in 428 V.C. of 421 V.C. versloegen. Cruciale aspecten van de Griekse cultuur werden vervolgens uitgeschakeld, hoewel in veel opzichten het Griekse karakter van de stad overleefde. De prachtige munten van Cumae werden niet langer geproduceerd, en een cursief dialect, Oskisch (en later Latijns), werd vervangen de Griekse taal. Rome onderwierp Cumae in 338 V.C.; onder het keizerrijk werd het een rustige stad, uiteindelijk in 1205 verwoest. Overblijfselen van de fortificaties en graven uit al deze periodes zijn gevonden op de Akropolis-heuvel van de stad en in de rest van het omringende gebied.
Cuthah
Ook: Kutha, Cutha, Gudua, Kuth, Kuthah, Choua, Chountha. Het moderne Tell Ibrahim, oude stad in Mesopotamië ten noorden van Kisj in wat nu zuidcentraal Irak is. Cuthah was een heiligdom van de cultus van Nergal, de god van de onderwereld, tot een paar eeuwen v.C. beleven de Mesopotamische heersers het heiligdom, de grote tempel E-mes-lam, herbouwen.
1 van de steden waar Sargon van Assyrië kolonisten vandaan haalde om de plaatsen in te nemen van de Israëlieten die hij van Samaria in 772 v.C. gedeporteerd heeft. De inwoners van Samaria werden vanaf dat moment Kuthiyim of Cutbeeërs genoemd. Het was 1 van de belangrijkste steden van het Babylonische rijk. In het westen ligt het heiligdom van Ibrahim (Abraham). Na de val van Babylon was de stad nog meer bewoond dan daarvoor.
De grote tempel van de stad heette E-mes-lam en was een heiligdom voor Nergal.
