Gevestigd, zich nederzetten op een vaste verblijflaats. Het tegengestelde van een nomadenbestaan / jagers / verzamelaars.
Sejanus (Lucius A.) (ca. 20 v.C. - 31 a.D.)
Werd in 14 a.D. prefect van de keizerlijke lijfwacht. Won het vertrouwen van keizer Tiberius. Vergiftigde in 23 a.D. diens (Tiberius') broer en troonopvolger Drusus. Streefde ernaar keizer te worden, maar zijn staatsgreep mislukte, hij werd uiteindelijk terechtgesteld.
Seleucia
Oude stad in Mesopotamië aan de Tigris, ten zuiden van het huidige Bagdad. In 312 door Seleucus gesticht waarna het snel Babylon verving als handelscentrum in de tweestromenvallei. Tot de verovering van de Parthen was de stad de Oostelijke hoofdstad van het rijk der Seleucieden. In de Partische campagne werd Seleucia grotendeels in brand gestoken en in 164 a.D. definitief door de Romeinen verwoest. In Syrië was ook nog een ander Seleucia gesticht dat als zeehaven voor Antiochus diende.
Seleucus I (Nicator) (ca. 358 - 281 v.C.)
Macedonische officier in het leger van Alexander de Grote. Stichter van de dynastie der Seleucieden. Zoon van Antiochus (generaal in het leger van Alexanders' vader Philippos). Vergezelde Alexander op zijn campagnes in India vanaf 333 v.C. en werd een belangrijk staatsman in 323 onder Perdiccas, aan wiens dood in 321 hij mede schuldig was. Na de tweede scheiding in het Macedonische rijk en een periode waarin Seleucus zeggenschap had over de satrapie Babylonië, vluchtte hij naar Egypte en voerde Egyptische squadrons aan onder leiding van Ptolemaeus. Na de overwinning in de slag om Gaza in 312 v.C. was het voor Seleucus veilig om naar Babylon terug te keren en het rijk der Seleucieden te stichten. In de 9 jaar daaropvolgend wist hij het hele Macedonische gebied ten oosten van Babylon tot aan de Indus in te lijven. Na zware verliezen in India sloot Seleucus zich in 301 aan bij Lysimachus en wist Syrië en andere delen van Klein-Azië aan zijn rijk toe te voegen. Zijn prestige groeide na de gevangenname van Demetrius in 285 waarna hij eveneens in oorlog kwam met Lysimachus die in 281 in de strijd omkwam. Seleucus liet Azië aan Antiochus, maar nam op Egypte (Ptolemaeus' gebied) na het gehele rijk van Alexander de Grote weer in. Kwam eveneens in 281 om (vermoord door Ptolemaeus Keraunos).
Sem / Shem
Bijbelse figuur, ook bekend als Kronos. We vinden hem in Genesis 5:32. Oudste zoon van Noach. Ook op verschillende andere plaatsen in de Bijbel wordt zijn naam genoemd, o.a. in Genesis 6:10 en Genesis 7:13. In Genesis 11:10 tot en met 32 wordt uitgespeld wie tot zijn nageslacht behoort, waaronder Abraham, de stamvader van de joden. De joden worden vanwege de afstamming van Sem ook wel Semieten genoemd. Sem zou eveneens de voorvader zijn van de Arabieren, Arameërs, Assyriers en andere volken in het oude Midden-Oosten. Met zijn broer Jafeth geroemd om hun eerzaamheid. Zijn andere broer Cham heeft zijn vader in zijn dronkenschap en naaktheid bespot, diens zoon Kanaän werd hiervoor vervloekt. Kanaän zou de knecht van Sem zijn.
Semieten
Afstammelingen van Sem, in de moderne wetenschap een samenvattende naam voor de uit Voor-Azië en Noord-Afrika bekende volken die Semitische talen spraken/spreken. De Semitische talen zijn een taalfamilie die onderling nog nauwer verwant is dan de Indo-Europese taalfamilie. Tot de Zuid-Semitische talen horen voornamelijk het Arabisch en het Ethiopisch. Tot de Noord-Semitische talen het Babylonisch, het Assyrisch, het Aramees (met Syrisch) en het Hebreeuws-Kanaänitisch (Foenicisch, Punisch, Hebreeuws en Moabitisch). Er bestaan voorhistorische relaties met het oud-Egyptisch en de Berbertalen. Alle Semitische talen worden geschreven van rechts naar links, behalve het Ethiopisch. Bovendien duiden de Ethiopische letters ook de vocaaluitspraak aan, wat in de andere talen niet gebeurt.
Collega van 100 tot 900 senatoren die dienden als hulp voor de Romeinse keizer. De senatoren werden eerst gekozen door de consuls en later door de censoren. De senaat is 1 van de oudste instellingen van Rome, pas na 600 a.D. werd het afgeschaft, het overleefde allerlei crisissen en was een vaste waarde binnen het Romeinse politieke bestel. In het begin van haar bestaan moest de senaat goed van zich laten gelden om iets te kunnen betekenen, uiteindelijk werden de adviezen van de sneaat zeer hoog aangeslagen, men noemde ze: Senatus Populusque Romanus (senaat en volk van Rome) afgekort S.P.Q.R. Ten tijde van Julius Caesar was de senaat het drukst bezet met 900 man. Na de hervormingen van Diocletianus kreeg de senaat beduidend minder macht, dit is nooit meer hersteld. Er wordt wel beweerd dat de sneaat in 800 nog bij de kroning van Karel de Grote was en dat de huidige senaat van deze senaat afstamt, maar beide beweringen blijven beweringen en zijn nimmer bewezen.
Senaherib (Sennacherib) (? - 681 v.C.)
Koning van Assyrië van 705 tot 681 v.C. Zoon van Sargon II, (koning van Assyrië van 722 tot 705 v.C. en stichter van de dynastie die heerste tot de val van Ninevé (612 v.C.)). Senaherib bracht het grootste gedeelte van zijn leven door met gevechten, om het door zijn vader gestichte rijk te beschermen. Het is moeilijk om de exacte volgorde van zijn overwinningen te bepalen maar zijn eerste veldtocht zou tegen Babylonië zijn geweest. Later vocht hij tegen opstandige rijken uit het westen (Phoenicië, Palestina en de Fillistijnen) die gesteund werden door Egypte. In 701 v.C. versloeg hij de Egyptenaren te Eltekeh en bereidde zich voor om Jerusalem in te nemen. Jesaja had Hezekia nog gewaarschuwd niet deel te nemen aan de opstand tegen Assyrië maar de koning sloeg dat advies in de wind. Dientengevolge vernietigde Senaherib vele steden in Judea en belegerde Jerusalem, waarmee hij de koning dwong tot grote opofferingen. Hezekia bouwde de beroemde Siloam tunnel toen de watervoorziening werd bedreigd door de Assyrische troepen. Ontwikkelingen in Babylonië echter, noopten Senaherib terug te keren daarheen, alwaar hij een zee-oorlog voerde tegen de Chaldeeërs. Hij liet Elam verwaarlozen (gebied ten oosten van Babylonië, hoofdstad: Soesa) waardoor hij uiteindelijk in een strijd verzeild raakte met twee tegenstanders tegelijkertijd: de Elamieten en de Chaldeeërs, deze slag is de geschiedenis ingegaan als de slag bij Halulina (Khaluli) en werd gevoerd omstreeks 691 v.C. De uitkomst van deze slag is onzeker. Twee jaar later overwon en vernietigde hij Babylon. Hij liet kanalen en aquaducten bouwen en een prachtig paleis te Ninevé. Twee van zijn zonen, jaloers op hun broer Esar-haddon, vermoordden Senaherib. Esar-haddon werd zijn troonopvolger.
In het gebied vanhet huidige Servië kennen we neolithische bewoning vanaf ca. 6.000 v.C. in de vorm van de Starčevo and Vinča culturen in de regio van het huidige Belgrado. Er wordt beweerd dat de oude Vinča tekens één van de oudste schrijftalen zijn op de wereld. Vanaf 1.100 v.C. zien we veroveringen van de Grieken, de Illiriërs, Alexander de Grote en vervolgens de Romeinen. Maar liefst 17 Romeinse keizers zijn in Servië geboren. Door de strategische ligging is Servië vaak bestookt geweest door vijanden, men neemt aan dat Servië in totaal 140 oorlogen heeft meegemaakt. Rond de 7e eeuw zien we eerste Slavische volkeren verschijnen in Servië. In de 14e eeuw komt Servië onder Ottomaans bewind, dat zou bijna 500 jaar duren, tot na 2 opstanden de Serven zich vrij vochten en in 1882 het koninkrijk Servië tot soevereine staat verklaarden.
Servius
Servius (Maurus Servius Honoratus) was een laat vierde-eeuws en vroeg vijfde-eeuws grammaticus, heden ten dage bezit hij de reputatie van meest geleerde van zijn generatie in Italië. Hij was de auteur van een reeks commentaren op de werken van Virgilius. Deze werken: "In tria Virgilii Opera Expositio", vormden de eerste geprinte boeken en werden afgedrukt in Florence, door Bernardo Cennini, in 1471. In de Saturnalia van Macrobius verschijnt Servius als één van de gesprekspartners; toespelingen in dat werk en een brief van Symmachus aan Servius geven aan dat hij zich niet heeft laten bekeren tot het christendom.
