Spreekplaats, plaats waar de godheid haar uitspraak geeft, tevens de uitspraak zelf. Elke inlichting die de mens uit de bovenzinnelijke wereld ontvangt. Vereiste is vaak dat de vrager zich voorbereidt door vasten e.d. De macht die men raadpleegt, behoeft lang niet altijd een god te zijn, vaak zijn het bijvoorbeeld de doden (dodenbezwering), die net als de goden over een hogere kennis beschikken. Bekende orakelplaatsen in de oudheid waren: Delfi (Apolloon), Epidauros (Asklepios), het heiligdom in de Siwah-oase in Lybië (Ammon) en Cumae bij Napels (de Sibylle).
Zie ook de orakelpagina.
Orakelboeken
Orakelboeken zijn boekwerken waarin vastgestelde vragen en antwoorden stonden die tot doel hadden een vraagsteller op zijn belangrijkste probleem te wijzen of een orakel/waarzeg(g)(st)er te helpen bij het geven van antwoorden op een gestelde vraag. Vaak maakten orakels uit de oudheid gebruik van een orakelboek. Verder kennen we ook orakelboeken/profetische boeken die bijvoorbeeld opgenomen zijn in de bijbel of soortgelijk. Enkele bekende orakelboeken zijn/waren de "I Tsjing", het "Keltisch orakelboek" en de "Sortes Astrampsychi".
Oropus
Een Griekse zeehaven, aan de Euripus, tegenover Eritrea. Het was een grens tussen Boeotië en Attica en het bezit van Oropus was aanleiding voor een voortdurende strijd tussen deze twee, maar uiteindelijk kwam het in handen van Athene en dat is tot de Romeinse overheersing onveranderd gebleven. De werkelijke haven, die Delphinium werd genoemd, bevond zich aan de monding van de Asopus, ongeveer anderhalve kilometer ten noorden van Oropus zelf. Op de plaats van de oude stad bevindt zich nog steeds een dorp genaamd Oropo. Het beroemde orakel van Amfiaraos bevond zich 12 stadia van de stad af en werd blootgelegd door het Grieks Archeologisch Genootschap. Men trof daar een tempel aan, een heilige bron met munten er in, altaren en een klein theater.
Orpheus
Griekse legendarische held met bovenmenselijke muzikale talenten. Naamgever aan de religieuze stroming "Orphisme" dat in Thracië ontstond.
Volgende legendes was Orpheus de zoon van een muze (waarschijnlijk Calliope, beschermster van de dichtkunst) en Oeagrus (koning van Thracië). Sommige overleveringen beweren dat zijn vader apollo was. Apollo gaf Orpheus zijn eerste lier en Orpheus speelde zó mooi dat alle dieren, planten en rostsen begonnen te dansen.
Orpheus voegde zich bij de Argonauten en redde hen eens van de Sirenes door zelf zijn nóg krachtigere en aantrekkelijkere muziek te gaan spelen waardoor de Argonauten niet naar de Sirenes toe gelokt werden. Bij zijn terugkeer trouwde hij met Eurydice die kort daarna gedood werd door een slang. Overweldigd door verdriet begaf orpheus zich naar de onderwereld om zijn geliefde terug te vinden. Met zijn muziek beroerde hij de veerman Charon en ook Cerberus die de toegang tot de onderwereld bewaakten. Zijn muziek ontroerde ook Hades zó erg dat hij erin toestemde om Eurydice mee te nemen naar het licht onder 1 voorwaarde: dat ze nimmer om zouden kijken bij hun reis terug naar buiten. Na een lange reis kwam Orpheus bij het licht en verrukt als hij was keerde hij zich om naar Eurydice om dat tegen haar te zeggen en ze verdween als sneeuw voor de zon.
Orpheus zelf werd later door de vrouwen van Thracië gedood, volgens enkele overleveringen vanwege het feit dat hij op een Bacchusverering duidelijk maakte dat hij Apollo boven Bacchus verkoos. Zijn hoofd dat maar bleef zingen, dreef met zijn lier naar Lesbos waar een orakel van Orpheus werd gevestigd. Zijn ledematen werden verzameld en verbrand door de Muzen, zijn lier is in het heelal geplaatst als sterrenstelsel.
Orthostaten
Rechtop staande, stenen plaat, tussen fundering en muur, die dient als sokkel voor de daarop te bouwen muur. In de oudheid werden orthostaten veelal toegepast bij tempels en andere heiligdommen, soms werden ze versierd met reliëfs.
Orthrus
Orthrus was een monster in de Griekse mythologie, een hond met twee koppen en broer van Cerberus, de driekoppige hond die de onderwereld bewaakte. Ze waren de nakomelingen van de vader en moeder van alle monsters, respectievelijk Typhoeus en Echidna. Orthrus was de hond van de reus Geryoneus, een driekoppig wezen met drie lichamen dat vee bezat in het land Erytheia. Zowel Orthrus als Geryoneus werden gedood door de halfgod-held Herakles, toen hem werd gevraagd om het vee van Geryoneus te halen door Eurystheus, tijdens de 12 werken van Herakles. Volgens een bron paarde Orthrus met Echidna en produceerde hij een aantal monsters, zoals de Chimera, de Sfinx, de Lernische Hydra en de Nemeïsche leeuw.