Gedetailleerde informatie (ka)

Kaïro / Caïro (Arabisch: Misr al-Kahira, oftewel: het heersende Masr)

Huidige hoofdstad van Egypte aan de Nijldelta. Vele oude moskeeën en musea. In de 6e eeuw lag op de plaats van Kaïro Chereohe. In de 14e eeuw kwam het tot grote bloei. Na de Turkse bezetting in 1517 raakte het in verval. Het bloeide weer op onder Engels bestuur.

Kamiros

Archeologische stad op Rhodos, 35 k.m. ten zuidwesten van Rhodos-stad. Één van de drie machtige steden uit de oudheid van het eiland. Gebouwd uit donker steen, met huizen, tempels en bronnen (putten), grotendeels stammende uit de Hellenistische periode. Gelegen in een zacht glooiend dal. Herontdekt in 1929, (al in 1859 stuitten dorpelingen op oude graven) het werd toen het Griekse Pompeï genoemd, aangezien niemand wist waarom deze stad verlaten werd. In 226 v.C. ineengestort na een aardbeving. Het amphitheater, de huizen, straten en de marktplaats zijn nog heel goed te herkennen. Ook is een oude waterleiding gevonden, nog geheel intact. Ook bevindt zich hier een tempel van Pythian Apollo. Verder bekend van aardewerk met klaverbladvormige schenkrand en beschilderd met ogen (tegen boze geesten). In de streek van Kamiros is een begraafplaats gevonden bij het dorp Kalavarda. Bij de begraafplaats bij Makri Langoni heeft men de grafzuil van Krito en Trimarista gevonden, een beroemd stukje klassiek beeldhouwwerk.

Kanaän

Het land der oude Israëliërs (voorheen woonden daar de Kanaänieten), tussen de Jordaan en de Middellandse Zee. In oude Sumerische teksten uit het derde millennium v.C. wordt reeds gesproken over Kanaänieten. Ook in de bijbel komen we ze tegen; ze worden verdreven door de Israëliërs onder koning David, die zich permanent vestigen in Kanaän, wat in de bijbel "het beloofde land" wordt genoemd.

Karchemisj

Ook wel Circensium genoemd. Stad aan de Eufraat, lange tijd door de Hittieten overheerst ongeveer tot de Kimmeriërs en de Perzen kwamen. In 605 v.C. werd de Egyptische farao Necho hier door Nebukadnezar verslagen in een beroemde slag, ook wel het Waterloo van Necho genoemd.
Slag bij Karchemis:
Assyrië en Egypte gaan onder leiding van farao Necho een coalitie aan, maar als de te hulp snellende koning van Egypte tesamen met het Assyrische leger verpletterend worden verslagen, ligt de weg voor Babylon open. Assyrië en Egypte zijn na die nederlaag machteloos. Onder leiding van één van de grootste koning-veldheren, Nebukadnezar, verschijnen zijn legers voor de poorten van Jeruzalem. Hij dwingt koning Jojakim in Juda hem schatplichtig te worden. Hij plundert de tempel en voert Jojakim en alle weerbare mannen naar Babel. Nebukadnezar stelt vervolgens een nieuwe koning aan: Zedekia. Deze regeert nog elf jaar in Jeruzalem. Na elf jaar organiseert Zedekia een opstand tegen Nebukadnezar. De Babyloniërs zijn er klaar mee en de legers van Babylon nemen de stad in, verwoesten de tempel en het tweestammenrijk staat dan aan het begin van een periode van ballingschap.

Karië

Landschap aan de Zuid-Westkust van Klein-Azië. Begrensd door Ionië, Lydië, Frygië en Lycië. Woonplaats der Kariërs. Werd in 545 v.C. door Perzië, later door Alexander de Grote en in 129 v.C. door de Romeinen onderworpen.

Kaspische zee

De Kaspische Zee (Russisch: Kaspiyskoye More; Perzisch: Darjaye Khezer) is een geheel door land omgeven endorische zee (die geen natuurlijke uitstroom heeft behalve verdamping) tussen Azië en Europa. Het is 's werelds grootste waterlichaam in het binnenland, met een oppervlakte van 371.000 vierkante kilometer, een maximale diepte van ongeveer 980 meter en heeft kenmerken die zowel zeeën als meren gemeen hebben. Het wordt vaak genoemd als 's werelds grootste meer, hoewel het geen zoetwatermeer is. De Kaspische Zee wordt begrensd door vijf landen, Iran, Rusland, Azerbeidzjan, Turkmenistan en Kazachstan. Drie grote rivieren: de Wolga, de Oeral en de Terek (en talloze kleinere rivieren) stromen de Kaspische Zee in.
Viervijfde van de steurvangst, die eieren oplevert die tot kaviaar worden verwerkt, komt uit de Kaspische Zee. In de afgelopen jaren hebben verdroging van paaigebieden, vervuiling, het afdammen van rivieren en overbevissing de steurpopulatie bedreigd.
De exploitatie van grote olie- en aardgasreservoirs onder de Kaspische Zee begon in de jaren 1920 en breidde zich uit na de Tweede Wereldoorlog, waardoor het gebied een focus van de internationale politiek werd.

Geschiedenis:

De zee wordt geschat op ongeveer 30 miljoen jaar oud. Het werd ongeveer 5,5 miljoen jaar geleden door land omgeven. Ontdekkingen in de Huto-grot in de buurt van de stad Behshahr, Iran, wijzen op menselijke bewoning van het gebied 75.000 jaar geleden.
In de klassieke oudheid heette het de Hyrcanische Oceaan. Het is ook bekend als de Khazar-zee. In de Perzische oudheid, evenals in het moderne Iran, staat het bekend als de Mazandaranzee. Oude Russische bronnen noemen het de Khvalyn (Khvalynian) Zee naar de Khvalis, inwoners van Khwarezmia. Oude Arabische bronnen verwijzen naar Bahr-e-Qazvin: de Qazvin-zee. In feite is het woord "Qazvin" afgeleid van Kaspisch.

Historische steden aan zee zijn onder andere:

Hyrcania, Perzië (Iran)
Tamisheh, Perzië
Atil
Khazaran

Kassieten / Kosseeërs

Volksstam in de oudheid in het Midden-Oosten. Veroverden 2e millennium v.C. Babylon. Werden 1171 v.C. door de Assyriërs en de Elamieten onderworpen. Aan de Kassieten is de invoering en gebruik van het paard te danken, evenals de invoering van een nieuwe kalender. Van hun heerschappij is niet zo veel bekend, grote kunstwerken hebben ze niet geproduceerd. In de tijd van Alexander de Grote komen de Kassieten als bergvolk nog steeds voor.

Kastalische bron

De Kastalische bron in Delfi is niet in het heiligdom van Apollo zelf, maar ligt ongeveer 500 m. ten oosten van de hoofdingang. Volgens Euripides moest je je eerst wassen voordat je het orakel mocht raadplegen, het wassen van iemands haar was voldoende, maar moordenaars moesten zichzelf van top tot teen reinigen. Het water kwam uit de twee rotsen die bekend werden als de Pheriaden en als beekje, de Papaddia, stroomde het van de berg naar beneden om zich aan te sluiten bij de rivier Pleistos. Volgens de Griekse schrijver Pausanias had het water een heerlijke smaak. Vandaag de dag kan men nog een rechthoekig, vierkant bekken ontdekken van ongeveer 9 x 3 meter, uitgehouwen in de harde bodem. Ernaast bevindt zich een lang reservoir waarin het water werd verzameld voordat het omgeleid werd naar zeven fonteinen die de vorm van leeuwenhoofden hadden.
De Britse classicus Peter Levi noteerde in een voetnoot in zijn vertaling van Pausanias' Gids van Griekenland dat min in de jaren 60 nog een geloofden dat het water van de Kastalische bron magische genezingen kon bewerkstelligen en dat het in het geheim door particulieren werd gebotteld voor de verkoop omwille van deze vermeende geneeskrachtige eigenschappen.

Kaukasus

Gebied in het Zuiden van Rusland tussen de Zwarte en de Kaspische Zee, ca. 185.000km2. Aan de Noordzijde vulkaangroepen van Elbroes (5629 m.) tot Kasbek (5046 m.). De hoogste top in het Oosten is de Basardusi met 4480 m. De Oostelijke uitloper wordt gevormd door een gebergte op het schiereiland Apsjeron (aardolie, slijkvulkanen, gasbronnen). De Zuid-Westelijke helling heeft een zacht klimaat, de Noordelijke helling koude winters en hete zomers.

Kazachstan

Kazachstan, een republiek in Centraal-Azië, ten zuiden van Rusland, die zich in het oosten uitstrekt van de Kaspische Zee tot het Altai-gebergte en China in het westen. Kazachstan was tot 1991 een van de vijftien Sovjetrepublieken.
Het kleine gebied van Kazachstan ten westen van de rivier de Oeral (in Kazachstan bekend als Zhayyq) is geografisch, hoewel niet politiek, binnen Europa gelegen.
Grenslanden zijn China, Kirgizië, Rusland, Turkmenistan en Oezbekistan.
Een oppervlakte van 2.724.900 vierkante kilometer maakt Kazachstan tot het grootste geheel door land omgeven land ter wereld, hoewel het een kustlijn heeft aan de Kaspische Zee, maar het land heeft geen directe toegang tot de oceanen van de wereld. In vergelijking is het bijna zo groot als Argentinië of iets minder dan vier keer zo groot als de Amerikaanse staat Texas.
Het multi-etnische land heeft een bevolking van 17,7 miljoen mensen (in 2016), waardoor het 1 van de dunstbevolkte landen ter wereld is. Grote delen van het grondgebied van de republiek zijn onbewoond. Hoofdstad is Astana, grootste stad is Almaty. Gesproken talen zijn Kazachs (officieel) en Russisch als tweede taal.

Geschiedenis:

De inheemse Kazachen waren een nomadisch Turks volk dat tot verschillende afdelingen van Kazachse hordes behoorde. Ze groepeerden zich in nederzettingen en leefden in koepelvormige tenten gemaakt van vilt, yurts genaamd. Hun stammen migreerden per seizoen om weiden te vinden voor hun kuddes schapen, paarden en geiten. Hoewel ze leiders hadden, waren de Kazachen zelden verenigd als 1 natie onder 1 grote leider. Hun stammen vielen in de 13e eeuw onder Mongoolse heerschappij en ze werden gedomineerd door Tartaarse khanaten totdat het gebied in de 18e eeuw door Rusland werd veroverd.
Het gebied werd onderdeel van de Kirgizische Autonome Republiek, gevormd door de Sovjetautoriteiten in 1920 en in 1925 werd de naam van deze entiteit veranderd in de Kazachse Autonome Socialistische Sovjetrepubliek (Kazachse ASSR). Na 1927 begon de Sovjetregering de nomadische Kazachen te dwingen zich te vestigen op collectieve- en staatsboerderijen, en de Sovjets zetten het tsaristische beleid voort om grote aantallen Russen en andere Slaven aan te moedigen zich in de regio te vestigen.
Als gevolg van de intensieve landbouwontwikkeling in de regio en het gebruik ervan als proeftuin voor kernwapens door de Sovjetregering, ontwikkelden zich tegen het einde van de 20e eeuw ernstige milieuproblemen. Samen met de andere Centraal-Aziatische republieken verkreeg Kazachstan zijn onafhankelijkheid van de ineenstortende Sovjet-Unie in 1991. Kazachstan riep op 21 december 1991 zijn lidmaatschap uit van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten, samen met tien andere voormalige Sovjetrepublieken. In 1993 keurde het land met een overweldigende meerderheid het Non-proliferatieverdrag voor kernwapens goed. President Nursultan Nazarbayev heeft in 1997 veel operaties van de regering geherstructureerd en geconsolideerd, waarbij een derde van de ministeries en agentschappen van de regering werd geëlimineerd. In 1997 werd de nationale hoofdstad veranderd van Almaty, de grootste stad, in Astana (voorheen Aqmola).
 

Sociale (en andere) dingen: