Na de laatste ijstijd, toen het klimaat warmer werd en er meer regen viel, begon de nomadische bevolking van het oostelijke Middellandse Zeegebied de eerste permanente nederzettingen te stichten zoals Eynan, deze nederzetting wordt tot de natufische cultuur gerekend. Het is gelegen tussen de heuvels van Galilea en het Hula-meer in de Levant en werd bewoond van 10.000 tot 8.200 v.C., tijdens de Natufische periode. Eynan is één van de honderden Natufische nederzettingen die bekend zijn uit de oostelijke Middellandse Zee, waar overblijfselen zijn ontdekt van een rijke en dynamische artistieke traditie. Jericho, bekend om zijn verdedigingsmuren welke, is een andere belangrijke nederzetting uit het Natufien die werd ontdekt rond dezelfde tijd als Eynan. In Eynan werd bijvoorbeeld een prachtige hoofdtooi gevonden, gemaakt van honderden delicate, slagtandvormige dentaliumschelpen in het graf van een vrouw. Verder is ook aangetroffen een stenen hoofd, uit kalksteen gehakt met vuurstenen messen en beitels. Sporen van de gereedschapssporen van de kunstenaar zijn nog zichtbaar. De ogen, gevormd door drie concentrisch gebogen lijnen, domineren het onderste deel van het gezicht, dat in tweeën is gesneden door een brede horizontale band over het midden van de steen. De ogen zijn onevenredig groot en toch was er geen poging om pupillen af te bakenen. De neus en het voorhoofd zijn uitzonderlijk breed. Het bovenste deel van het hoofd, licht beschadigd, is ingesneden met diagonale lijnen, die haar of versieringen kunnen voorstellen. De basis is plat, wat aangeeft dat het waarschijnlijk bedoeld was om rechtop te zitten.
