Gedetailleerde informatie (be)

Bel

Zie: Marduk.

Belshazzar

Koning/mederegent van de laatste jaren (rondom 540 v.C.) van het Nieuw-Babylonische rijk. Volgens sommigen de zoon van Nabonidus, volgens anderen de zoon van Nebukadnezar. Nabonidus noemt hem op kleitabletten zijn eerstgeboren zoon, anderzijds staat hij slechts bekend als "zoon van de Koning". De meest plausibele verklaring is, dat hij wel degelijk de zoon was van Nabonidus en dat hij samen met zijn vader de laatste jaren van het Babylonische rijk regeerde. Belshazzar vulde zijn vader goed aan op politiek en militair gebied, aangezien Nabonidus zich te veel met antiquiteiten en religie bezig hield. Elke actie die ondernomen werd tegen de aanvallen van Cyrus kwamen dan ook op conto van Belshazzar. Bij de overname van het Babylonische rijk door Cyrus, kwam Belshazzar hoogstwaarschijnlijk om.

Benge

De Azande zijn een volk van Centraal-Afrika, voornamelijk in Zuid-Soedan.
Benge is het Azande-giforakel.
De Azande-waarzeggers gebruiken ook wrijfplanken en termietstokken, maar hun meest gebruikte methode van waarzeggerij is door middel van Benge.
Het giforakel en de waarzeggerij vormen het centrum van het Azande-rechtssysteem.  Alles wat door het orakel wordt getoond, wordt gebruikt om schuld en straf vast te stellen.
Wanneer de Azande het orakel moeten raadplegen, reizen ze ver weg van degenen die het gebod niet hebben nageleefd en die de lezingen van het orakelgif kunnen aantasten. Ze nemen ook alle moeite om aan hekserij te ontsnappen om zo het orakel niet te beïnvloeden.
Voor stamleden kunnen alledaagse kwalen of gebeurtenissen worden verklaard door hekserij. Betoveringen waren genderspecifiek, wat betekent dat een vrouw alleen een andere vrouw kon betoveren en een man alleen een andere man kon betoveren. Als iemand ziek was, gingen ze naar een orakel dat een kip gif zou voeren. Als de kip stierf nadat de naam van een bepaald stamlid werd genoemd, dan werd die persoon als de heks beschouwd. De Azande geloofden dat mensen heksen konden zijn zonder het te weten en waren zeer alert elkaar niet met slechte gedachten te besmetten.
Over het algemeen worden mannelijke hoenders gebruikt. De Azande proberen weg te blijven van kippen die te jong of te oud zijn, omdat ze vatbaarder kunnen zijn voor het gif.  Het gif beïnvloedt de vogels op veel verschillende manieren. Het kan ze doden na de eerste dosis, terwijl ze nog op de grond liggen. Sommige vogels zijn volledig onaangetast, terwijl andere plotseling instorten en sterven.
Men moet weten hoe een giforakel correct moet worden toegediend om de uitkomst niet te beïnvloeden. Hij moet weten:
- Hoeveel gif toe te dienen
- of de respons goed is
- in welke volgorde de vraag moet worden beantwoord
- of hij de vragen in positieve of negatieve vorm moet stellen
- enzovoorts
Vrouwen mogen niet deelnemen aan het orakel. Ze mogen er zelfs niet over spreken en mannen zullen vermijden erover te spreken in de aanwezigheid van vrouwen.

Berenike (340 v.C. - 281 of 271 v.C. - Macedonië)

Dochter van Kassandros. Halfzuster en gemalin (huwelijk: 290 v.C.) van Ptolemaeus I (Soter). Moeder van Ptolemaeus II (Filadelfia) en Arsinoë II. Ze was de weduwe van Philippos, 1 van de officieren van Alexander de Grote en kreeg uit dit eerste huwelijk met Philippos de kinderen: Magas (koning van Cyrene), Antigone (vrouw van Pyrrhus van Epirus) en Theoxena (vrouw van Agathocles, heerser van Syracuse). Met Ptolemaeus werd ze vaak op munten en andere voorwerpen afgebeeld.

Beroia

Berroia, Veroia, Veroia of Veria. Stad in Centraal Macedonië aan de voet van het Vermion-gebergte.

Berossus (3^e eeuw v.C.)

Babylonisch priester-geschiedschrijver, tijdgenoot van Manetho (Egyptisch priester). In zijn werk (in het Grieks) bewaarde hij Mesopotamische mythen aangaande schepping en geschiedenis. Fragmenten van zijn werk zijn bewaard gebleven en geciteerd door Flavius Josephus (Joods veldheer en geschiedschrijver) en Eusebius van Caesarea (Theoloog, semi-ariaan).

Bessos

Satraap van Bactrië en Sogdiana onder Darius III van Perzië. Vocht mee in de slag om Gaugamela tegen Alexander de Grote (331 v.C.). Toen Alexander nadien op jacht was naar de gevluchte Darius liet Bessos zijn koning vermoorden, probeerde een opstandige groep tegen de Macedonische overheersing te formeren, riep zichzelf uit tot koning van Perzië en noemde zichzelf nadien Ataxerxes. Door verraad werd Bessos echter al in 329 v.C. gevangen genomen en ter dood veroordeeld door Alexander de Grote, na eerst te zijn gemarteld.

Bethlehem

Bethlehem, Arabisch: Bayt Lahm (huis van vlees), Hebreeuws: Bet Lehem (huis van brood), stad aan de Westelijke Jordaanoever, gelegen in de heuvels van Judea, 8 km. ten Zuiden van Jeruzalem. Volgens de evangeliën (Mattues 2; Lucas 2) was Bethlehem de stad van de geboorte van Jezus Christus. De Christelijke theologie heeft dit gekoppeld aan de overtuiging dat zijn geboorte de profetie vervult van het Oude Testament inzake een toekomstige heerser van Israël, afkomstig uit Bethlehem Ephrathah. Sommige moderne nieuwe-Testament geleerden geloven dat dat Jezus werd geboren in Nazareth, maar het algemene christelijke geloof heeft Bethlehem als Jezus geboorteplaats aangewezen. Een sluitend bewijs hiervoor is nooit geleverd.
In de Bijbel wordt de stad vaak Bethlehem Ephrathah genoemd of Bethlehem-Juda. Een oude nederzetting, mogelijk vermeld in de Amarna-brieven (diplomatieke brieven uit de 14e eeuw v.C. gevonden in Tell el-Amarna, Egypte), maar dit is onzeker. Bethlehem is voor het eerst in de Bijbel genoemd in verband met Rachel, die stierf in de buurt van Bethlehem. Het boek van Ruth bevat grotendeels verhandelingen hierover. Bethlehem werd de vermeende geboorteplaats van Ruths' nazaat koning David. De stad werd versterkt door Rechabeam, kleinzoon van David en eerste koning van Juda na de splitsing van de staat tussen Israël en Juda. Tijdens de Joodse terugkeer naar Palestina na de Babylonische ballingschap (516 v.C.), werd de stad opnieuw bevolkt. De locatie van de geboorte van Jezus werd door St. Justinianus de Martelaar, een 2e-eeuws Grieks-christelijke apologeet, geïdentificeerd als een kribbe in "een grot dicht bij het dorp". Die grot ligt nu onder het schip van de Geboortekerk in het hart van de stad en wordt sindsdien door Christenen vereerd.
Helena (ca. 248-328), moeder van de eerste Christelijke Romeinse Keizer (Constantinus I), had een kerk gebouwd over de grotdie later wred vernietigd maar weer herbouwd tot grotendeels in de huidige vorm door keizer Justinianus (regeerde 527-565).
Frequent ontstaan conflicten over de bevoegdheid van verschillende religies ten aanzien van de heilige plaats.
De stad is eeuwenlang een monastiek centrum.
In moderne tijden werd Bethlehem onderdeel van het Britse mandaat van Palestina (1920-1948), na de eerste Arabisch-Israëlische oorlog van 1948-1949, werd het geannexeerd door Jordanië in 1950. Na de Zesdaagse oorlog van 1967 werd het een deel van de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever. Bethlehem kwam onder Palestijnse autoriteit na de Oslo-akkoorden van 1993.
In Bethlehem en haar voorsteden zien we tegenwoordig vele kerken, kloosters, scholen en ziekenhuizen en een universiteit. Een groot deel van de bevolking van de stad is christen.