Ptolemaios I ((Soter) = redder) (ca. 366 - 283 v.C.)
Zoon van Lagos en generaal van Alexander de Grote. Stichtte na de dood van Alexander in Egypte diens rijk en daarbij de Macedonische dynastie, waarbij hij als opvolger van de farao's de heerschappij op zich nam. Hij was de bekwaamste der diadochen. Bezorgde het land niet alleen onafhankelijkheid en financiële welstand, maar maakte ook van Alexandrië, alwaar hij zijn residentie had, een centrum van cultuur. Hij bouwde o.a. daar het museon, waar vele oude geschriften bewaard werden, wat steeds meer een bron van informatie ging betekenen voor (geschied)schrijvers van elders. Jammer genoeg is dit vrijwel geheel door brand verwoest. Gaf opdracht tot de bouw van de vuurtoren van Faros, deze werd door zijn zoon Ptolemaios II voltooid. Trouwde vanwege de slechte verhoudingen in zijn rijk (andere generaals wilden eveneens de macht) met Euridike (dochter van Antipatros, een andere generaal van Alexander), maar werd al snel veel sterker aangetrokken tot zijn eigen halfzus Berenike, bij wie hij zijn opvolger Ptolemaios II verwekte. Na veel strijd verklaarde hij zichzelf koning in 305 v.C., maar pas in 301 kwam de grote overwinning op Antigonos, die een eind maakte aan de voortdurende gevechten, waarbij Antigonos het leven liet.
Ptolemaios II ((Filadelfos) = zusterminnend) (308 - 246 v.C.)
Zoon van Ptolemaios I (Soter). Bouwde de faros (vuurtoren) van Alexandrië af, die door zijn vader was aangevangen. Moedigde de vertaling van de Pentateuch (Oude Testament) aan tot de Griekse Septuaginta (Latijn voor 70), dit werd in 72 dagen door 72 man voltooid. Huwde zijn zuster Arsinoë (vandaar zijn bijnaam "zusterminnend"), wat een oud Egyptische zede was. Werkte energiek verder in de geest van zijn vader en bracht het rijk tot nog grotere bloei.
