Ca. 3 miljoen jaar geleden zien we de vroege mens in Afrika verschijnen. Botfragmenten die in 1976 ontdekt werden door Don Johanson en zijn team in de Awash Vallei zijn geïdentificeerd als Australopithicus Afarensis. In 7000 v.C. ontwikkelt zich een nomadenstam in de regio die Afro-Aziatisch spraken (formeel: Hamito-Semitisch). In deze periode ontwikkelen zich een aantal taalgroepen: Koesjitisch, Semitische en Omitisch. ca. 6000 v.C. ontwikkelt zich sedentair leven in de regio (men ging landbouwen en dieren hoeden i.p.v. verzamelen en jagen). Vanaf ca. 2000 v.C. vinden we graan gewassen terug en het gebruik van de ploeg, mogelijk geïmporteerd uit wat nu Soedan is. Ge'ez (Semitisch) sprekende volkeren migreren tot in de noordelijke hooglanden van Tigray. In de 7e eeuw v.C. werd het Koninkrijk der D'mt (Da'amat) opgericht, en haar invloed breidde zich uit naar het Westen. Het Koninkrijk verhandelde ivoor, goud, zilver en slaven met Arabische handelaren en slavendrijvers. Ca. 600 v.C. vorming van het Koninkrijk van Aksum (Axum). Volgens zeggen bracht de koningin van Sheba een bezoek aan Koning Salomon van de Joden. Ze had haar zoon bij zich genaamd Menelik, Menelik werd koning van Ethiopië en zetelde in Axum. Hij zou de Ark des Verbonds met zich meegenomen hebben. Hoeveel daarvan waar is weten we niet, verondersteld en beweerd wordt dat diegenen die de Rode Zee overstaken Ethiopië gesticht hebben met Axum als zetel van het imperium. Wat de Ark betreft: er wordt beweerd dat deze nog steeds in Axum is. Axum bereikte het hoogtepunt van haar macht tussen 300 en 600 v.C. In 330 werd koning Ezana een orthodoxe Christen en de Godsdienst breidde zich verder uit over Axum. Verbazingwekkend genoeg kon Axum altijd weerstand bieden tegen het Arabische Rijk en de verspreiding van het Mohammedanisme na het jaar 600. Daarna echter brak een donkere tijd voor Ethiopië aan die 500 jaar zou duren; de omringende gebieden werden allemaal door de Arabieren veroverd en Ethiopië werd van de buitenwereld afgesneden, het kwam in een economisch isolement terecht maar bleef autonoom. Ethiopië is nooit gekoloniseerd geworden. In 1137 kwam de koningen van de Zagwe aan de macht. Een van hen, Lalibela, bouwde 11 kerken uitgehakt in de rotsen van zijn hoofdstad. In 1270 nam Yekuno Amlak de macht over van Zagwe en kroonde zichzelf tot koning. Hij beweerde dat zijn familie terug gaat tot King Solomon, zijn geslachtslijn van koningen noemen we de Solomonieden. (Tot 1975 werd Ethiopië door deze Solomoniedendynastie geregeerd). In de 16de eeuw hebben de Portugezen geprobeerd om Ethiopië Rooms-katholiek te maken. In 1622 werd keizer Susenyos zelf katholiek. Dat leidde tot een burgeroorlog tussen katholieken en orthodoxen. Toen zijn zoon Fasilidas aan de macht kwam verplaatste deze de hoofdstad naar Gondar. Daar bouwde hij zijn paleis en een prachtige kerk. Aan het einde van de 19e eeuw bracht Menelik II Ethiopië tot grote hoogte, vanaf dat moment zijn de grenzen vastgesteld zoals ze heden ten dage nog steeds zijn. In 1896 versloeg hij de Italianen in de slag van Adwa. Het was de eerste keer dat een zwart leger een blank leger versloeg. Ethiopië kon daardoor onafhankelijk (niet gekolonialiseerd) blijven. De Italianen kwam terug in 1936, met behulp van gifgas, maar zij werden verdreven in 1941. De laatste keizer "Haile Sellasie" werd in 1974 afgezet door de terreurgroep de "Dergue". Hij was de laatste van de dynastie van de Solomonieden. Hij werd geboren als "Tafari Makonnen" en erfde de titel Hertog (Ras), heden ten dage kennen we de nog de Rastafari-beweging (Reggaemuziek van o.a. Bob Marley, Peter Tosh, Ras Michael and the sons of Regus etc.) die geloven dat Haile Selassie de reïncarnatie van Jezus is. Zijn volledige titel luidt: "Zijne Keizerlijke Majesteit, Haile Selassie I, Erfzoon uit het zaad van Salomo(n), de Alles Overwinnende Leeuw van de stam van Jud(e)a, Koning der Koningen, Heer der Heren, Vader der Afrikanen uit het allergeliefde Ethiopië, het moederland van de zonen en dochters in diaspora", Engels: "His Imperial Majesty, Haile Selassie I, sun from the seed of Solomon, the all-conquering Lion of the tribe of Jud(e)a, King of Kings, Lord of Lords, father of Africans from the most beloved Ethiopia, the motherland of the sons and daughters in the diaspora". In 1975 overleed Haile Selassie onder verdachte omstandigheden, aangenomen wordt dat hij in gevangenschap is vermoord maar de officiële toedracht luidt dat hij gestorven is als gevolg van een complicatie tijdens een operatie. Haile Selassie kreeg in november 2000 een keizerlijke begrafenis in de kathedraal van Addis Abeba, zijn geboorteplaats. De Dergue brachten het land in een diepe burgeroorlog en de hongersnood sloeg toe: meer dan een miljoen mensen stierven hierdoor. In 1991 werden de Dergue afgezet door de vrijheidsstrijders van Tigray, de huidige president sinds 2013 is Mulatu Teshome.
Etrusken
De Etruskische beschaving is de moderne benaming die gegeven is aan de cultuur en de manier van leven van een volk in het oude Italië en Corsica wie de Romeinen Etrusci of Tusci noemden. De oorsprong van de Etrusken is verloren gegaan in de prehistorie. De belangrijkste hypothesen zijn dat ze inheems zijn, waarschijnlijk als gevolg van de Villanovacultuur, of dat ze het resultaat zijn van de invasie vanuit het Noorden of het Nabije Oosten. De Etruskische uitbreiding was zowel naar het Noorden, de Apennijnen en in Campanië gericht. Sommige kleine steden in de 6de eeuw v.C. zijn door sterkere buren verdwenen. De mijnbouw en handel in metalen, vooral koper en ijzer, heeft geleid tot een verrijking van de Etrusken en de uitbreiding van hun invloed op het Italiaanse schiereiland en de westelijke Middellandse Zee. Hier botsten hun belangen met die van de Grieken, met name in de zesde eeuw v.C., toen de Fokeeërs van Italië kolonies langs de kust van Frankrijk, Catalonië en Corsica oprichtten. Dit veroorzaakte dat de Etrusken bondgenoot werden van de Carthagers, wier belangen ook met de Grieken botsten. Rond 540 v.C., leidde de slag van Alalia tot een nieuwe verdeling van de macht in de westelijke Middellandse Zee. Hoewel de slag geen duidelijke winnaar had, slaagde Carthago erin om haar invloedsfeer uit te breiden ten koste van zowel de Etrusken en de Grieken en Etrurië zag haar gebied beperkt worden tot de Noordelijke Tyrreense Zee. Uit de eerste helft van de vijfde eeuw, betekende de nieuwe internationale politieke situatie het begin van verval van de Etruskische beschaving na het verliezen van hun zuidelijke provincies. In 480 v.C., werd de bondgenoot van Etrurië, Carthago, verslagen door een coalitie van Magna Graecia steden onder leiding van Syracuse. Een paar jaar later, in 474 versloeg Syracuse de Etrusken in de slag van Cumae. De invloed van Etrurië op de steden van Latium en Campania werd verzwakt en overgenomen door de Romeinen en de Samnieten. In de vierde eeuw zag Etrurië een Gallische invasie een einde maken aan haar invloed op de Po-vallei en de Adriatische kust. Rome was ondertussen begonnen met de annexatie van Etruskische steden. Dit leidde tot het verlies van hun Noordelijke provincies. Etruscia werd geassimileerd door Rome rond 500 V.C.
