Gedetailleerde informatie (ad)
Adad-Nirari II
Koning van Assyrië in het oude Mesopotamië aan het begin van het eerste millennium v.C. Zoon van Ashur-Dan II, vader van Tukulti-Ninurta II. Bouwde het herstel van het rijk door zijn vader verder uit. Voerde campagnes in het noorden met als belangrijkste doelstelling de consolidatie van het Assyrische rijk en verbetering van land- en mijnbouw, teneinde een positieve bijdrage te leveren aan de toekomst van het Assyrische rijk en het Assyrische volk. Versloeg de Qumani en leidde zes campagnes tegen de Arameërs die binnendrongen vanuit noord-Arabië. In twee campagnes tegen Babylonië dwong hij Shamasj-Mudammiq tot de overgave van verschillende gebieden. Shamasj-Mudammiq werd vermoord na de voor hem mislukte slag, Adad-Nirari sloot een verdrag met diens opvolger Nabu-Shum-Ukin, wat besloten werd met een huwelijk en waardoor er voor lange tijd op vrede gerekend kon worden.Adad-Nirari III
Nam al jong de troon over van zijn moeder, regentes: Sjammurabat. Regeerde van 805-782 v.C. met grootsheid voor ca. 30 jaar. Helaas is weinig van hem bekend. Een bekende veldslag uit zijn regeerperiode was die tegen Damascus, hoofdstad van Aram met als koning Hazael (die door Adadnirari "Mari" genoemd werd). Deelde een zódanige dreun uit dat de Israëlieten in staat waren zich een gedeelte van het gebied toe te eigenen.Adrianopel / Hadrianopolis
Het huidige Edirne in Turkije.Edirne was de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk van 1369 tot 1453, voordat Constantinopel de hoofdstad van het rijk werd. De geschatte bevolking in 2019 was 185.408 personen.
De stad werd gesticht als Hadrianopolis, genoemd naar de Romeinse keizer Hadrianus, op de plaats van een eerdere Thracische nederzetting genaamd Uskudama. De Ottomaanse naam Edrine is afgeleid van de Griekse naam. De naam Adrianopel werd in het Engels gebruikt tot de Turkse adoptie van het Latijnse alfabet in 1928, waarna Edirne de internationaal erkende naam werd.
In 813 werd de stad tijdelijk ingenomen door Khan Krum van Bulgarije, die de inwoners naar het Bulgaarse land ten noorden van de Donau transporteerde.
In 1206 werd Adrianopel en zijn grondgebied door het Latijnse regime als erfelijk leengoed aan de Byzantijnse aristocraat Theodore Branas gegeven. Theodore Komnenos, despoot van Epirus, nam het in 1227 in bezit, maar werd drie jaar later bij Klokotnitsa verslagen door keizer Ivan Asen II van Bulgarije.
In 1362 viel het Ottomaanse rijk onder sultan Murad I Thracië binnen. Murad veroverde Adrianopel, waarschijnlijk in 1369. Murad verplaatste de Ottomaanse hoofdstad naar Adrianopel. Mehmed de Veroveraar (Sultan Mehmed II) werd geboren in Adrianopel, waar hij onder de invloed kwam van enkele Hurufi's die door Taşköprüzade in de şakaiki Numaniye werden afgedaan als "bepaalde vervloekten van geen betekenis", die als ketters werden verbrand door Mahmud Pasha.
De stad bleef 84 jaar lang de Ottomaanse hoofdstad tot 1453, toen Mehmed II Constantinopel (het huidige Istanbul) innam en de hoofdstad daarheen verplaatste. Edirne is beroemd om zijn vele ë, koepels, minaretten en paleizen uit de Ottomaanse periode.
Meerdere veldslagen hebben in dit gebied plaatsgevonden waarvan 1 van de bekendste de "slag bij Adrianopel" tussen de Romeinen en Germaanse stammen: op 9 augustus 378 ontmoette de Oost-Romeinse keizer Valens, aangevoerd door zijn elitetroepen, een leger bestaande uit Gotische en Germaanse rebellen onder leiding van Fritigern. Het bestond uit Tervingi, met Greutingi, Alanen en Hunnen en enkele kleinere groepen. De twee legers ontmoetten elkaar dertien kilometer ten noorden van de stad Adrianopel, vlakbij een dorp dat nu Büyükdöllük heet. Nadat onderhandelingen mislukten, kwamen de twee legers in botsing en werden de Romeinen zwaar verslagen waarbij keizer Valens zélf werd gedood. Zijn opvolger, Theodosius, moest de zegevierende "Barbaren" en hun bondgenoten land aanbieden. De nederlaag was waarschijnlijk een keerpunt waarbij het Romeinse Rijk nooit meer de overmacht terug heeft gekregen. De kruisvaarders werden bij de stad beslissend verslagen door de Bulgaarse keizer Kaloyan in de gelijknamige slag bij Adrianopel in 1205.
Adrianopel werd kort bezet door keizerlijke Russische troepen in 1829 tijdens de Griekse onafhankelijkheidsoorlog en in 1878 tijdens de Russisch-Turkse oorlog van 1877-1878. De stad werd in 1905 getroffen door een brand. In 1905 telde het ongeveer 80.000 inwoners, van wie 30.000 Turken; 22.000 Grieken; 10.000 Bulgaren; 4.000 Armeniërs; 12.000 Joden; en 2.000 burgers met niet-geclassificeerde etnisch-/religieuze achtergronden.
Hedentendage is de stad een commercieel centrum voor textiel, zijde, tapijten en landbouwproducten.
