Kahlil Gibran
Over eten en drinken
Toen zei een oude man, een herbergier: Spreek tot ons over eten en drinken. En hij zei:
Not an advertisement, but looks like it
Ik zou graag zien dat je leven kon van de geur der aarde en als een luchtplant gevoed kon worden door het licht.
Maar als je doden moet om te eten en de pasgeborenen moet beroven van de moedermelk om je dorst te lessen, maak daarvan dan een eredienst.
En je tafel zij een altaar, waarop het reine en onschuldige uit bos en veld geofferd wordt voor wat nog reiner en onschuldiger is in de mens.Wanneer je een dier doodt, zeg dan in je hart:
"Door dezelfde kracht die je doodt, word ook ik gedood; en ook ik zal worden verteerd. Want de wet die je in mijn hand overleverde, zal mij overleveren in een machtiger hand.
Jouw bloed en mijn bloed zijn het sap, dat de boom des hemels voedt".
En wanneer je een appel tussen je tanden vermaalt, zeg dan in je hart:
"Je daden zullen in mijn lichaam voortleven.
En de knoppen van je morgen zullen bloeien in mijn hart.
En je geur zal mijn adem zijn en samen zullen wij ons verblijden door alle seizoenen".En als je in de herfst de druiven uit je wijngaarden voor de wijnpers vergaart, zeg dan in je hart:
"Ook ik ben een wijngaard en mijn vruchten zullen voor de wijnpers vergaard worden, en als nieuwe wijn zal ik in eeuwige vaten bewaard worden".
En in de winter, wanneer je de wijn tapt, dan klinke in je hart voor iedere beker een lied; en laat er in dit lied een herinnering zijn aan de herfstdagen, en aan de wijngaard, en aan de wijnpers.