Gerrit Komrij
Liefde, 1990
Ze liggen op elkaar, schurft op eczeem
Je hoort de schilfers knappen, roos stuift op
Hun schedels glimmen als een diadeem
Ze liefkoost teder zijn gezwollen kropNot an advertisement, but looks like it
Zijn pink verdwijnt in een abces van bloed
Zij kronkelt, uit haar mond springt slijm. Een blaas
ontploft, zijn krop wordt blauwer, hij vat moedHij rolt haar op haar rug: hij is de baas
Dan gaan zijn sleetse lendenen tekeer
Het is een machtig knarsen, het gesop
van kwijl in etter kent geen einde meerZij kotst: Gods wonder in een notedop